Të gjithë kemi nga një fat te fshehur
Qe mund ta marrim kur te duam
Nuk është jo,ne kopshtin e Adamit
As ne gjitë e Evës mollë e ndaluar
Të gjithë e kemi nga një mëkat
Qe heshtë thellë nen sqetullat e mendjës
Por te gjithë kemi shumë deshira
Qe flejnë si petalet e lulë ne bardhësin e zemrës
Të gjithë kemi tinguj zërash
Qe mbi pentagram flejnë zogjët gushë bardhë
Të gjithë e kemi nga një engjëll te bekuar
Që shpesh e humb rrugën e heshtjës e s´din me u ndalë
E heshtja rrinë e qetë në paradhomat e mendjës
Është e mbushur me ari me dritë e dituri
Gjthëmonë është kujdestare e shpirtit
I lum ai i lumi qe ka me njerëz miqësi…
Të gjithë ne njeherë e kemi takuar Engjullin
Kur e ka humbur shtëpinë e diellit
Kur ne paradhomat e shpirtit ka fjetur heshtja
E ne ne Divanhane i kemi ra fyellit
Po te gjithë ne e kemi parë një herë engjullin
Kur e ka humbur shtëpinë e hënës
E ne paradhomat e shpirtit ka mbretrue qetësia
Kur e kemi ndegjue këshillën e nenës….
Të gjithë…..të gjithë
T…..
ÇUDITËRISHT
Çuditërisht viti iku me vrapin e erës
Për takimet e bardha ne sërish po vim
Sërish loti ne sy do te na rrëshqas
Ne ditën e takimit e nata e ndarjes na merdhinë
Gjurmet do ti lam e do ti marrim
E gjurmet e hijeve dikund do na ngelin
Unë këtë e di ne këtë e dim
Sërish do kthehem serish s`do jemi
Gjithësesi e gjithëmonë
Do te na tingëlloi ne mendje buzqëshja e trishtë
Dora e juaj sa do te na ngrohët zemrën
Mikpritja ne oborrin plotë ulli dhe fiq…
Buzqeshja e juaj vellazërore e prindërore
I mban yjët ne qerpikun e natës
Ajo len gjurmë te pashlyer
Në shpirtin e trazuar te mergatës
A thua edhe ti do t´me shtërngosh fortë
Qe te gjitha pjesët e zemrës se coptuar
Sërish do te ngjitën bashkë
E koha e ndarës duhet te ketë perenduar
Njeri tjetrin me mall duke e shtërnguar