Nga poeti AGIM DESKU
KOHË PROMETHEU
Kur e shoh kohën tënde
Në fytyrën time
Po e harroj ku jam unë
Së tokën time e harrova
Për njëmijë vjet
S`di që mund t`ia bashkoj
Ma as plagët që mu bënë lot
Së për të pagjeturit as që bëhet fjalë
S`kanë kohë së ka rënë shi
Vesa bashkë me retë e bardha
E kanë mbulue tokën që më takon mua
Rozafa është bekimi im i parë
Pas tragjedisë së Tivarit
Tragjeditë tona janë edhe para Shekspirit
Apo edhe Shekspiri na del një pellazg i urryer
Nga civilizimet botërore që janë të vona
Kohën tonë nuk e shoh askund
Do të dëshiroja të di rrugën e saj
Nëse zbret nga qielli rrugës së frymarrjes
Kah unë marr frymë me zemër atdheu
Jam zënë me natën e fundit të ferrit
Ferr u bëfsha nëse rri sërish këmbkryq
S`dua më jetu si burrë i drejtë
Në sofrën plotë hileqarë
As të më lavdërojnë për atdhetar
Dua të shndërrohem në një burrë për dreq
Edhe pse më dinë për ma të keqin e kohës
Sepse vetë kjo kohë arriti të ma mund të mirën
I lumtë së si më zgjodhi për njeriun e harruar.
31 janar 2023 AGIM DESKU
MË NGJANË NË ART
-Poetit që s`ka vdekje
Del në dritare poet te të shoh
Së vetëm ti ke pranverë siç e dëshiron
Në varg ma ringjallë Prometheun e mallit
Edhe kur botës i mungon fryma e artit
E di që demonë të ndaluan të bëhsh varg
Më duhet t`i vizitoj shkëmbinjët e gurtë
nëse ta rikthej kohën e artë të olimpit
Ma thonë piturat në ekspozitën e artit të shtatë
Poet si ti nuk lind ma vetëm Heminguejt i ngjanë
T’i them këto fjalë me të cilat jetova kohën e ferrit
I ika prangosjes nga Purgatorët e Dantes
Ku u ushqeva me të zitë e ullirit siç e thonë
Të thanë poet mos rri me heshtjen së të prangosin
Koha e demonëve që fundosen Titanikun ende jeton
Nga ferri e zgjodhe të bukurën e varfër të vargut
Me simfonitë e nëntë të Betovenit e qave Ajkunën
Bëhu valë deti lum poeti dhe rri me pulëbardhat e agimeve
Ushqej me shpirt të hyjnive dhe këndoje këngën e bilbilave
Poet sa më ngjanë në lumen e Ali Podrimjes
Dhe legjendën e ëndrrave di ta bësh ëndërr të vërtetë
për të bukurën e detit.
MBRËMJA ME POEZINË
Këtë mbrëmje kur hëna mungon
Yjet zbriten pa frikë së takojnë stuhitë
E bajlozve që kishin kalue detin
Sonte e mora lajmin e gëzuar
Së vargu s’do të mbetet pa u krijue
As fjala e bukur pa u thënë për Rozafën
Fal saj sot kalaja është ngrit në këmbë
Dhe Gjergji vdiq për të jetue një ditë
I lirë si vet vargu që krijojnë poetët
Apo edhe betejat e luftëtarëve
Që u ngritën në çlirimtar të atdheut
Këtë mbrëmje fati deshi të më gëzoj
Së yjet janë shndërruar në shërues plagësh
Që me vite dhembjet e mia u bënë det
Kam mendue sonte më u rebelue
Më u ba një palaço i dehur për dhembjet
Që shekujt m’i kanë shndërrue në ferr
Ndërsa unë e sakrifikova dashurinë e Eves
Me Mollën e Kuqe të ndarë mes meje dhe Adamit
Krijuam Kopshtin e trëndafilave të Edenit
Me Kalorësit e Venedikut shëtitem të lirē
Nëpër shkëlqimin e ngjyrave të ylberit u pajtuem
Së poezia një ditë do të na bashkon
Sot e them ma mirë së nesër nëse është vonë
E di se nuk është koha për dashuri
Së në Kumanovë Mirsad Ndrecaj është aty
Askush se thonë së yjet edhe në vargje ndriçojnë.
24 Janar 2023 AGIM DESKU
KA SHQIPËRI
-Fishtiane
Ka Shqipëri
Së ka Kosovë e Malësi
Preshevë dhe Iliridë
E Çamëri
Ka Shqipëri
Së ka flamur e burrëresha
Ka edhe ndonjë burrë
Ka Shqipëri nëse fol drejt
Kur betohem unë e ti
Në shpatën e Skënderbeut
Ka Shqipêri
Kah fluturojnë shqipet
Në Mirëditë e Filat
Në Pejë e Berat
Në Shkup e Ulqin
Në Preshevë e Tiranë
Edhe në Qafëthanë
Ka Shqipëri në çifteli
Ka në Shkodër Fishtën e gjallë
E do të ketë sa të ketë jetë
Së ka zot e Kastriot
Në Çamëri ka çlirimtar
Ka Shqipëri në vargun e poetit
Ka edhe dashuri në poezinë e tij
Ka në Shqipëri edhe hyjni
Që na ruajnë me xhelozi
Nga syri i keq e tradhëti
Ka në Shqipëri diell e hënë
Ka dhe baba e nënë
Eh,dhe çfarë nuk ka
në Shqipëri
Askund në botë nuk ka
Ka vajza dhe djem të ri
Ky margaritar është një pasuri.
24 Janar 2023 AGIM DESKU
PËR TY
Për ty do të qan toka
Nëse emri yt tretët në pafundësi
Perëndesha duhet të jeton
Me e mbrojtje fisit të saj
Nga stuhitë e Etnës
Perëndeshë
Dua të qaj me lot të zemrës
Dua yjeve të ju marr ndriçimin
Ai ndiçm të takon vetëm shpirtit tënd
Perëndeshë
Dua të qaj për ëndrrën
Kurt ë pash në gjumë
Dhe mora gotën të dehem
Në këtë dehje u përzien lumenjt
Që rrjedhin faqeve të mia
19 Janar 2023 AGIM DESKU
KUFIRI I DHEMBJES
-Mërgimi kafshatë që s’kapërdihet o vëlla!
Në Purgatorin e Dantes më rri dhembja ime
Ndoshta pse kot i lindem Zotit dje
Çfarë mëkati bëmë më i marrë rrugët e mërgimit
Pse na duhet më ia kthye shpinën jetës
Kujt t`ia lemë lotët nëpër sytë e perëndeshës
Kur lotët e saj më përcjellin rrugës që s`ka fund
E lumenjt mbushën grimca dhembjesh e lot shpirti
Për më u ba një ditë det i çmendurisë së fatit tim
Ah ,mërgim si s`më ndalon zoti im të vie tek ti
As nuk ka lutje që i shëron plagët e jetës në dyluftim
Me të cilat po përballëm dje dhe sot
E kurrë çlirimtar i zemrës nuk mujta më u ba
Edhe pse dashurinë time ia fala atdheut të robëruem
Atëherë kur shekujt na prangosen në shpirt e zemër
Së mërgimi është kafshatë që s`kapërdihet o vëlla
Dhe ia humbë bukurinë e fytyrës perëndeshës
E më u deh në gotën e ngritur për të bukurën e ëndrrës
Për flakën që e djeg dashurinë e zjarrtë të çlirimtares
Dhe vargun tim ç`ma bën hi e pluhur si në legjendat e Gjergjit
Ndoshta fati im doli nga ëndrrat e u ba dritë heronjësh
Do të rikthehem sërish edhe ma i fortë së Prometheu
E di që perëndesha është zot i tokës dhe qiellit
Vetëm në vargun e poetit e ëndërron veten të lirë
Ndërsa kufirit të dhembjes i them larg nga unë.
19 Janr 2023 AGIM DESKU
Mirënjohje dhe konsiderata për kulturën e juaj të mirësjelljes!
MË NGJANË NË ART-Shifra’’POEZIA’’
-Poetit që s`ka vdekje
Del në dritare poet te të shoh
Së vetëm ti ke pranverë siç e dëshiron
Në varg ma ringjallë Prometheun e mallit
Edhe kur botës i mungon fryma e artit
E di që demonë të ndaluan të bëhsh varg
Më duhet t`i vizitoj shkëmbinjët e gurtë
nëse ta rikthej kohën e artë të olimpit
Ma thonë piturat në ekspozitën e artit të shtatë
Poet si ti nuk lind ma vetëm Heminguejt i ngjanë
T’i them këto fjalë me të cilat jetova kohën e ferrit
I ika prangosjes nga Purgatorët e Dantes
Ku u ushqeva me të zitë e ullirit siç e thonë
Të thanë poet mos rri me heshtjen së të prangosin
Koha e demonëve që fundosen Titanikun ende jeton
Nga ferri e zgjodhe të bukurën e varfër të vargut
Me simfonitë e nëntë të Betovenit e qave Ajkunën
Bëhu valë deti lum poeti dhe rri me pulëbardhat e agimeve
Ushqej me shpirt të hyjnive dhe këndoje këngën e bilbilave
Poet sa më ngjanë në lumen e Ali Podrimjes
Dhe legjendën e ëndrrave di ta bësh ëndërr të vërtetë
për të bukurën e detit.
PERËNDESHË
Kujt ia more buzëqeshjen
Perëndeshë
Hënës ma thot shpirti
Dritën nga kush e ke
Zemra ma thotë nga dielli
Shkëlqimin përrallor të fytyrës
E ke ikonë të atdhedashurisë
E besoj veç nga yjët e mbrëmjes
e ke
Në fatin tim je varg i bukur
I nxjerr thellësive titanikiane
I murosur me gurët e Rozafës
Perëndeshë ia kalon secilës bukuri
Edhe Mona Liza mbetët nën hijen tënde
Nëse do ishe nuse e Çamërisë
Nga çdo anë të shqipeve
Krushqê e dasmorë do vinin për ty
Më i thye çdo kufi e më të percjell ty
E bukura detit e hyjnesha e tokës
Ç’fat do të kishte jeta perëndeshë
Nëse një ditë na i bashkon emrat e shqipeve
Në Agim e Bashkim dhe në Eli e Marie
Ndoshta duhet më i protestue vargunt tim
E më e bashku me shqipet në fluturim
Drita e diellit si në kohë të Homerit më ndriçue
Perëndeshë që më rri mbi re të bardha
Zbrit në tokë pash sytë e tu
Përmes shkallëve të zemrës sime
Nuri yt më ia ndriçue vargun poetit
Është në pritje të perëndeshës!
18 janar 2023 AGIM DESKU
PAK SHI TRËNDAFILIT TË ÇAMËRISË
-Sonte të ujita me pikat e shiut të syve të mi
Ec koha ime t’i takojmë trëndafilit
Sy e vesh t’i bëhemi kohës së tij
Më u ba fytyra ma e bukur së e Mona Lizës
Tê gjitha bukuritë më i lënë nën hije
S’di cilit më i ba lutje shiut a syrit tim
Të më sjell pakëz shi
T”ia ujitii rrënjët e trëndafilit të kopshtit tim
E jetës t’i them së unë e atdheu
Jemi besatue mes vete pa asnjë dëshmitarë
Kurrë mos më u hidhërue me njeri-tjetrin
Në asnjërën kohë edhe të pakohës sonë
Veç për liri më iu ba peng ti okës së gjyshërve
Edhe kur s’është koha për dashuri t’shejtë
Dashurinë më e rujtë mu në zemrën e çlirimtares
Sa herë të më vie muza e idolit tim prej poeti
Më i çmend demonët që çdo çast na urrejnë
Ndoshta s’kam pasur kohë nga luftërat e shekujve
Më e dashtë njeriun që ma ka dashur shpirti
Fajtor jqm dhe për të gjallë më djeg ferri i Dantes
Por zemrën e lash këtu bashkë me tokën e ndarë
Sikur dashuritë e thyera në njëqind copa atomi
Sonte të ujita trëndafil me pikat e shiut të syve të mi.
E krijuar më 14 janar 2023 AGIM DESKU
LUFTË QENSH
Luftë
Të shitofshin zanat
Kurrë mos u rritësh
Ma e madhe
E vogël si hije mbetësh
Asnjëherë
Mos ta dëgjofsha emrin
Së je thikë pas shpine
Hijenë që hynë e del ferrit
Ashtin
Ma ke ba hi e pluhur
Edhe mua
Ti qen bir qeni
Në demon të luftërave
Jetoni qenë të urryer për së gjalli
Mjaft jetova në luftë qensh
Dje dhe sot
Nesër ndoshta zgjohem në Promethe
Sikur të vdiqnin qentë e luftërave
Lirisë ia puthi ballin
Si çlirimtares duart e betejave.
16 janar 2023 AGIM DESKU
Sot nuk bie shi
Si dje
Nesër s’di a ka shi
Për lulet
Nga stuhitë
Nuk e dua asnjë pikë
Shiu
@DESKU
IKONAT E ATDHEDASHURISË
-Hisen e Arsim Bruçaj,luftëtarë të batalionit “Atlantiku’’,qëerdhen nga Amerika ,babë e djalë me luftue për çlirimin e Kosovës më 1998
Në mendje e zemër e kishin lirinë
Atdheun e prangosr në fund të ferrit
Dhe agimi i zënte të zgjuar
Ditët i kishin të errëta pa lirinë e Kosovës
Çdo plagë ishte edhe plagë e shpirtit të tyre
Çdo zë i nënave dëgjohej deri mbi re të bardha
E kënga ishte tretur me thell se vet Titaniku
A jetohej larg popullit pyetnin njeri-tjetrin
Babë e djalë malësorët e ëndrrave të mia
Kur me çdo kusht u nisën drejt atdheut
Me vdekë a më jetue nën thundrat e armikut
A më e puthë në ballë nënën plakë
A më ia fshijë lotët e saj njëqind vjeqe
A më u ba urë e veriut të Mitrovicës
A më i shikue s si na ndajnë sërish atdheun
Jo i tha djali babait e babai djalit
Dhe fluturuan më i matë fuqitë e zemrave
Mos më u zgjue kurrë ma para ëndrrave të trishta
Më i thënë armikut ja ku jam e ku je ti
Unë në vendin tim e ti pushtues i mallkuar
Eh ,Kosovë ç`fat ke me luftëtarët e lirisë
Që të erdhën nga fundi i botës së lirë
E të liruan nga ferri ma i thellë se vet Titaniku
Hisen e Arsim Bruçaj luftëtarë të ‘’Atlantikut’’.
Pejë ,o9 Janar 2023 Agim Desku
A I TAKOVA JETËS NDONJËHERË
Ndoshta jetën e pyeta një ditë
Të pakohë
A të takova ndonjëherë në jetë
Në gëzime a veç në hidhërime
Vetëm në urrejtje mos më thuaj
Së u takuam
Nëse ndonjëherë u takuam
Miqësisht apo djallëzisht
Dhe jemi pa sy me sy
Ti e di
Së sa e sa herë jam shndërrue
Në robin tënd
Ti kurrë nuk ishe robinja ime
Atë ditë kur erdha në këtë jetë
Kur vaji im i zgjoj krismat e burrave
Kleopartën e kisha në sytë e mi
Më e nxjerr fisin tim nga ferri i Dantes
Më e zënë sërish fronin e mbretit
Më i dalë përpara flakës së diellit
Edhe më u ba hi zjarri isha i gatshëm
Më m’u djeg asht e rrasht
Siç më digjet çdo çast shpirti im
Për lirinë e çames sime.
Janar 2023 AGIM DESKU
GJYGJI I FJALËS
Sot ia bëjnë gjygjin fjalës
Edhe pa qenë prezent
Ani kush se
Askushi
Sot pas fjalës
T’i bëjnë gjygj edhe jetës
Se për dashuri nuk po flasim
Atë e çmendin
Sot jeto nëse të jetohet
Dashuro nëse te dashurohet
Vdis nëse të vdiset
Për të gjitha ia bëjnë gjygjin fjalës. Janar 2023 AGIM DESKU
KUTIA E PANDORËS
Kam bërë mëkat
Aromën e trëndafilit nuk ia mora
As nuk e putha siç i kam mësue
Më i puthë lulet
E kisha detin në mes nesh
Valët e tij kryeneqe
Që e fundosen Titanikun
Nuk e di se si shpëtova
Apo pse s’kisha urrejtje për njeriun
Por prap jam i vrarë
Së bashku me thellësitë titanikiane
Edhe me simfonitë e Betovenit presim
Të hapet Kutia e Pandorës
T’i rikthehemi vetvetes
Veç zotit tim t’i them zot
E askujt tjetër
Le të plasë bota
Shekujt e vramë po ia falim zotit
Më ia ba gjygjin mëkatit
S’paskan pasur faj brezat
Se liria qenka e shtrejtë
Si mishi e thoni.
Agim Desku
PERËNDESHË
Sa me fat jeni që jeni afër yjeve
Me emrin e perëndive në gji
Ngadalë zbritni shkallëve të ozonit
Për t’u ngrit në çaste olimpi
Dhe është me fat Prometheu
Që i keni fal fuqinë e perëndive
Për të ecur flakës së diellit
Pa u vonue për të ndrit jetën
Sa herë unë vonohëm në dashuri
E kam afër zemrës perëndeshën
Etjen e Eves e shujmë së bashku me Adamin
Bregut të buzëve të thara në Kalimero
Dhe deti merr ngjyrën e mbrëmjes
Hëna buzëqesh me fyryrën e perëndeshës
Nuk bën mëkat kur më merr edhe mua
Për fjalën që ia kam fal mikes sime të shenjtë
Perëndeshë sa m`i ngjan Afërditës se qiellit pa stuhi
Akropolit ia keni krijue këmbët me krahët e mbretëreshave
Dorën në zjarr e vëj me zemër dhe lutem për perëndeshën
Sa fat kam që i takoj kësaj epoke pa mëkate për dashurinë.
02 Janar 2023 AGIM DESKU
THJESHTË
Besova në rebelimim tim
Që do të ndodhë sonte
Së jemi popull gjak nxehtë
Por edhe ftofemi lehtë
Kur afrohet dymbëdhjetëshi
Thjeshtë një dopio ta ngriti
S’më la veriu të dehem
Yjet e muzikës nuk i dëgjova
Ndonjë këngë kreshnikësh
Më e forcue fuqinë e burrnisë
Që ka kohë nuk e kam takue
Tek unë besa as në lagjen time
Mezi e takova agun e mëngjest
Nga ëndrrat e viteve të harruara
Mezi e dija së si më quajnë
Vetëm kur më thirrnin alo Agim
Eh, veriu i lënë shkret me vite
I harruar he na u harroftë emri. 01 janar 2023 AGIM DESKU
KURORË E VARGUT TË ARTË
-Ligor Shytit
Në Odiseun ç`më ngjanë
Të valëve të detit Jon
Përpara syve të Kleopartës
Shoh një vigan të dritës
Kam shumë për të thënë
Për fjalët e pathëna
Që të ngritin në Olimp
Herë të zbresin në hero të ditës
Pas Naimit tek ti e shoh Naimin e gjallë
Ato idilat e bukura djaloshare
Të çupëzave të dashuruara pas diellit
Nëpër legjenda i takojnë orë e çast
Në nurin e Ajkunës ia pava buzëqeshjen
Gligorit ,djaloshit nga Permeti
Që tok me Kleopartën e Odiseut
Sot ngritin dolli për qytetarin e parë.29 dhjetor 2022 AGIM DESKU
MË IU KTHYE TË PARËVE TANË
Të parët tanë i duam shumë
Por ata na dështën edhe ma shumë
Nëse i duam të parët tanë
Duhet më u kthye kah tradita
Më u kthye a mos më u kthye
S’kam kë ta pyes veç shpirtit tim
Më iu kthye edhe pikë
Me plisin në ballë e fytyrën gjithë gaz
Të dielave më iu kthye Formulës së Pagëzimit
Me lahutën e Fishtës dua më u pagëzue në Agim
Sikur i ati edhe i biri të jemi të njëjtë
Dashnorë të diellit kjo tokë gjithmonë ka rritë
Dhe në shpatën e Gjergjit jemi betue
Veç nuse me xhybletë më marrë na kanë mësue
Të dielave për emrin shqip uratë më dergue
Përmes traditës së të parëveí mesazh më çue . 27 dhjetor 2022 AGIM DESKU
NËSE MË KISHE DASHTË
SE VUOI AMARE ME-Cipher” I Amleto”
Oggi ho iniziato la giornata in un duello con la preghiera
Ho inviato il saluto allo specchio della confessione
Per confessare perché non ti piace il giorno come la rosa
Ho il tuo profumo qui nell’armatura della mia anima
E sei venuto con l’abito del dolore di Akjuna
E quanto sono stata fortunata a ritrovarti nel diario dei ricordi
Mi sono incolpato per il mio peccato di non averlo mai odiato
Non avevo nemmeno la forza di proteggere te e il Titanic senza affondare
Mi sono sprofondato più in profondità delle profondità titaniche
Derubare i tuoi occhi e il tuo abbraccio mi ha fatto sognare triste
Non so come riportare in vita quel sogno che ogni giorno mi fa impazzire
Mi rende il cracker delle tragedie di Shakespeare
Io Amleto non protetto dal potere del tuo amore
So che devo diventare di nuovo un cavaliere delle ostinatebattaglie di marzo
Forse ho bisogno di trovarlo nelle battaglie della fuga di Otranto
Poi quando hai rotto con il principe del tuo cuore e mi mancanole lettere che mi hai scritto
Il secondo si trova a nord e ad ovest dell’amore perduto
Che canzone volevo creare nei tuoi occhi regine
E quante preghiere ho fatto all’usignolo per ottenere la canzone per la ragazza dei miei occhi neri
Quanto lontano sono andato, forse sono alla fine del mondo per cercarlo
Un momento di incontro per affrontare i raggi del sole per il perdono
Ho pronunciato la santa parola che nessun mare vivente puòaffondare
Mentre la mia anima vive per uno come te che sa amarestoltamente.
Marjeta
Marjeta Shatro Rrapaj
IF YOU WOULD LOVE ME-Cipher” I Hamlet”
I started the day today in a duel ëith prayer
I sent the greeting to the confession mirror
To confess ëhy you don’t like the day like the rose
I have your scent here in the armor of my soul
And you came ëith Akjuna’s dress of pain
And hoë lucky I ëas to find you again in the diary of memories
I blamed myself for my sin of never hating him
I didn’t even have the strength to protect you and the Titanic ëithout sinking
I sunk myself deeper than the titanic depths
Rob of your eyes and your embrace made me sad dream
I don’t knoë hoë to bring back that dream that drives me crazy every day
It makes me the cracker of Shakespeare’s tragedies
I Hamlet unprotected by the poëer of your love
I knoë I need to become a knight of the stubborn March battles again
Maybe I need to find him in the battles of the escape of Otranto
Then ëhen you broke up ëith the prince of your heart and I miss the letters you ërote me
The second one is located in the north and ëest of the lost love
Ëhat a song I ëanted to create in your queenly eyes
And hoë many prayers I made to the nightingale to get the song for my black eyes’girl
Hoë far I ëent, maybe I’m at the end of the ëorld to look for it
A moment of meeting to face the rays of the sun for forgiveness
I spoke the holy ëord that no living sea could sink
Ëhile my soul lives for someone like you ëho knoës hoë to love foolishly.
NËSE MË KISHE DASHTË-Shifra’’ Unë Hamlet’’
Në dyluftim me lutjen e nisa ditën sot
Uratën e dërgova në pasqyrën e të rrëfimit
Për tu rrëfyer pse nuk dita me të dashtë si trëndafilin
Aromën tënde e kam këtu në parzmën e shpirtit
E ti erdhe me fustanin e dhembjes së Akjunës
Dhe ç`fat së sërish të gjeta në ditarin e kujtimeve
E fajësova veten për mëkatin tim që s`dita kurrë me të urrye
As nuk pata fuqi me të mbrojtë ty dhe Titanikun pa u fundos
E fundosa veten me thellë se thellësitë titanikiane
Rob i syve tu dhe përqafimit tënd më bëri ëndrra e trishtë
Nuk di si ta rikthej atë ëndërr që çdo ditë më çmend
E më bën njeriun e krisur të tragjedive të Shekspirit
Unë Hamleti i pambrojtur nga fuqia e dashurisë tënde
E di më duhet me u ba prapë kalorës i betejave të marsit kryeneç
Ndoshta më duhet me të gjetë në betejat e ikjes së Otrantos
Atëherë kur u ndave me princin e zemrës e të mungoj letra me ishkrue
Të dytë u gjendet në veri e ca në perëndim të dashurive të marra
Çfarë kënge desha me ta krijue syve të tu prej mbretëreshe
Dhe sa lutje i bëra bilbilit që t`ia marr këngës për syzezën time
Sa larg shkova ,ndoshta jam në fundin e botës për me të kërkuar
Një çast takimi për t’u çmallur me rrezet e diellit që t`i ka fal
Unë të fala fjalën e shenjtë që s`diti me e fundos asnjë det igjallë
Ndërsa shpirti im jeton për dikë si ti që di të dashurojëmarrëzisht.
‘’KËNGURËT’’
Disa të vetqujtur
‘’këngur’’
Si nuk ju vie turp
Fotografitë e Enverit
dhe të Titos
i ekspozonin në trup
Ku s’kishin lenë vend ma
As për majën e gjilperës
Më ia vënë diku
Sot shquhen për të parët
në demokraci
Thua që askush nuk i di
“meritat ” e Tij .Dhjetor 2000-2022 AGIM DESKU
PËR EMËR T’ZOTIT
Për emër t’zotit
Si të bëhemi sërish fuqinë e universit
Përballë njeri-tjetrit më u takue
Unë në emrin e robit të tënd
Ti në emrin tim fisnik
Deshtëm më u pa sy me sy
Më u barazue një herë në jetë
E di që nuk u barazuam kurrë
Se unë linda për fatin e tokës sime
Im zot të kisha fqinj të lirisë
Edhe pse isha i lenë në ferr
Për emër t`zotit
Atdheu më rri në shuplakë të dorës
Më mirë se në sy e ruaj edhe në gji
Për emër t`diellit ngrohtësinë e tij
Ia ruaj për rrënjët e trëndafilit
Dhe e ujiti me ujë të Durrahut
Atu ku ruhet ashti im
Për emër t`zotit.Dhjetor 2022 AGIM DESKU
T’I ÇELIM LETRAT
-Bashkësisë ndërkombëtare
Në sofrën e shtruar për mikun
Hajde t’i çelim letrat
T’i vëjmë përpara një nga një
Të parën rrugën Via Egnatia
Që s’ka fund as fillim
Të dytën
Kongresin famëkeq të Berlinit
Të Londres e shumë konferenca të djallit
Të shohim kush ka fytyrë më u ulë
Në sofrën e mikut e kush në sofrën e armikut
Hajde t’i çelim letrat sa nuk është bërë vonë
Unë po e nxjerri ashtin tim nga Durrahu
Kur në sofrën e mikut rri që dymijë vjet si relikt
E fytyra e të paftyrit ngre dolli në veri
Kështu nuk çelēn letrat në sofrën e mikut
Kështu luhet vetëm loja e macës me miun. Dhjetor 2022 AGIM DESKU
VLERË E TRASHËGIMISË SHQIPTARE
-Në përvjetorët e arta të Ansamblit autokton ‘’Rugova’’
Qenka vështirë por edhe mirë
Me shkrue për Ansamblin Rugova
Se këtu qenkan e tërë Kosova
Besa edhe Malësi e Mbi Shkodrës
Deri në Vlorë
E këtu po shoh edhe shumë Diasporë
Edhe Rozhajë e Ulqin këtu janë
Sikur Preshevë e Shkup
Veç nga Çamëria s’kanë mujtë me ardhë
Janë ndalue në kufi të dreqit
Se kanë pas një nuse më e marrë
E kanë lanë për pranverë
Me kjenë në Rugovë
Kur të çelin trëndafilat
e të këndojnë bilbilat
Për sot na kanë çue të fala
më ia dridhë telat lahutës
Tupangjiu le t’ia kris tupanit fort
Ashtu siç më kris zemra ime
Përmallshëm për ju
E më u çue më e lujtë
Vallën e Osman Takës
Nxine se jam ardhë edhe unë
Çamëria e robëruar
Apo jam vetëm në vargjet e poetve
E di secili do të ngrit gotën
Për historikun e Ansamblit Rugova
Më se miri e trajton profesor Zymer Neziri
Ai lapsi i trashëgimis sonë
Dhe sot të gjithë festojmë së bashku me lahutën
E më na marrë në dorë o Is Elezi
Ti që e çove peshë Romën dhe Evropën
Më ato duar të praruar me margaritar
Merrja këngës o sot o kurrë he burrë Rugove
Se Marash Cukaj i Koplikut ka ardhë më të pa
E më e qajtë hallin e Malësisë së Madhe me Rugovë e Kosovë
Se pasha Lahutën e Gjergj Fishtës pak burra janë mbet në këtotroje
E ty tu gëzoftë zemra më tanë artistat e Ansamblit Rugova.
Dhjetor 2022 AGIM DESKU
PËRTEJ LARGËSIVE TË SYVE TË MI-Shifra’’Kuçedra plakë’’
Si nuk vdes kjo futa e zezë
Mos u habitni se pranë kufirit të kemi
Edhe pse e plagosur me njëqind plagë
Dhembët e ujkut e mbajnë të gjallë
Sërish nga varri duhet më u zgjue
Më ia lanë dashurinë zemrës relikt
E më ia thanë këngës se Dervish Shaqes
‘’E lamë borë e gjetëm dimër’’
Meteorologët për këtë kohë thonë
Se ma shumë s`bjen borë këtë dimër
Dhe duhet më i ngjesh në brez hutat e Fishtës
Për ata që i thonë vetes jam burrë burri
Po,po do ia thejmë akullnajat e dimrit të madh
Se këtu merr e na jep frymë lirie Elfete Humolli
Sikur në dyzet e pestën kur në luftën e Çelisë erdhi
Çlirimtarja Marie Shllaku
T`i rikujtojmë heroinat tona që fal tyre liria është e jona
S`dua të harroj se e bukura nuk vjen këmbadoras vetvetiu
Jo,pyetni brezat e mi gjysh e stërgjysh deri ku na e lanë tokën
Për të u shanë e u vranë dhe kurrë nuk e shitën si Çakorrin
Kuçedra plakë çdo çast retë i shndërron në stuhi betejash
Dhe pyes veten a duhet të shoh përtej lsrgësive të syve të mi
Apo të bëj gjumin e ariut të bardhë të ndarë në njëqind kufi
A më e pritë marsin kryeneq dhe më u ngoh rreth zjarreveprekaziane .
Agim Desku
MËRGIMI
Sa shumë qava sot
Ma shumë se dje
Nesër nuk e di
A do të kem kohë
T`i shoh lotët e mi.
Mërgimi kjo plagë e jona
që na copëton zemrën pak nga pak!
Agim Desku
PENARTA IME
Po i pres fishekzjarrët e Vitit të Ri
Më i rilexue përlat e penartës sime
E di ka vite që është në ballë të diellit
Ku vargun e saj duhet mund më e zbritë
Nga odët e Olimpit që ruhen me xhelozi
Në gjiun e hyjnive s`ka vend për tjetër
Vetëm aty krijohet e lexohet poezia
Dhe për varg kanë margaritarët e shpirtit
Fuqinë e zanave që u murosen nëpër kala
E si t`i harroj pulëbardhat e lum lumit
Që poetit ia ka djegur shpirtin çdo ditë ngapak
Por trupin nuk e japin as për të mirat e botës
Se çdo gjë rikthehet në mëkat për tradhtitë
Ose unë kam mbetur kalorësi i fundit i botës mjerane
Që e di se çfarë do të thotë më lexue poezi shpirti
Këtë ma thonë hyjnitë së bashku me zemrën time
Kur lutjet e mia shkojnë ma larg nga vendlindja e bukur
Eh,sa i kam kërkue veç dy fjalë të bukura të poezisë
T`i ndaj me poetet që vdesin për fjalën e bukur të shpirtit
E unë s`di çfarë të bëj me jetën e luleve nëse vyshkën
Apo do të krijoj ditarin e palexuar për poezinë dhe lulet
Të dyja do t`i ringjallë penarta ime në pikturat e Mona Lizës.
5 dhjetor 2022 AGIM DESKU
My golden pen…
I’m ëaiting for the Neë Year’s fireëorks
To reread the pearls of my golden pen
I knoë it’s been in front of the sun for years
Ëhere its verse should be, you can loëer it
Of the jealously guarded odes of Olympus
In the bosom of the deities there is no place for another
Only there is poetry created and read
And they have the pearls of the soul as a string
The poëer of fairies ëalled in castles
Hoë can I forget the seagulls of the river
That the poet’s soul burned a little every day
But they don’t even give their bodies for the good of the ëorld
That everything comes back to sin for betrayals
Or I have remained the last knight of the ëretched ëorld
Ëho knoës ëhat the soul means by reading poetry
This is ëhat the deities tell me along ëith my heart
Ëhen my prayers go far from the beautiful birthplace
Eh, I have only asked for tëo beautiful ëords of poetry
To share them ëith the poets ëho die for the beautiful ëord of the soul
And I don’t knoë ëhat to do ëith the life of floëers if they ëither
Or I ëill create the unread journal about poetry and floëers
Both ëill be revived by my artist in the paintings of Mona Lisa.
December 5, 2022 AGIM DESKU
TranslatorMarjeta Shatro Rrapaj
Mon stylo d’or…
J’attends le feu d’artifice du nouvel an
Pour relire les perles de ma plume d’or
Je sais qu’il a été devant le soleil pendant des années
Là où son couplet devrait être, vous pouvez l’abaisser
Des odes jalousement gardées de l’Olympe
Au sein des divinités il n’y a pas de place pour un autre
Seulement il y a de la poésie créée et lue
Et ils ont les perles de l’âme comme une ficelle
Le pouvoir des fées murées dans des châteaux
Comment puis-je oublier les mouettes du fleuve
Que l’âme du poète brûlait un peu chaque jour
Mais ils ne donnent même pas leur corps pour le bien du monde
Que tout revient au péché pour les trahisons
Ou je suis resté le dernier chevalier du monde misérable
Qui sait ce que l’âme veut dire en lisant de la poésie
C’est ce que les divinités me disent avec mon cœur
Quand mes prières s’éloignent de la belle maison natale
Eh, je n’ai demandé que deux beaux mots de poésie
Pour les partager avec les poètes qui meurent pour la belle parole de l’âme
Et je ne sais pas quoi faire de la vie des fleurs si elles se fanent
Ou je vais créer le journal non lu sur la poésie et les fleurs
Les deux seront ravivés par mon artiste dans les peintures de Mona Lisa.5 décembre 2022 AGIM DESKU
Traductrice
Marjeta Shatro Rrapaj
La mia penna d’oro…
Sto aspettando i fuochi d’artificio del nuovo anno
Per rileggere le perle della mia penna d’oro
So che è stato davanti al sole per anni
Dove dovrebbe essere il suo verso, puoi abbassarlo
Odi gelosamente custodite dell’Olimpo
All’interno delle deità non c’è posto per un altro
Solo lì la poesia è creata e letta
E hanno perle dell’anima come un filo
Il potere delle fate murate nei castelli
Come posso dimenticare i gabbiani di fiume
Che l’anima del poeta bruciava un po’ ogni giorno
Ma non danno nemmeno il loro corpo per il bene del mondo
Tutto si riduce al peccato per i tradimenti
Oppure sono rimasto l’ultimo cavaliere del mondo miserabile
Chissà cosa significa l’anima quando si leggono poesie
Questo è ciò che le divinità mi dicono con il mio cuore
Quando le mie preghiere si allontanano dal bellissimo luogo di nascita
Ehi, ho chiesto solo due bellissime parole di poesia
Per condividerli con i poeti che muoiono per la bella paroladell’anima
E non so cosa fare della vita dei fiori se appassiscono
Oppure creerò il diario mai letto di poesie e fiori
Entrambi saranno rianimati dal mio artista nei dipinti dellaGioconda.5 dicembre 2022 AGIM DESKU
Interprete
Marjeta Shatro Rrapaj
MORFOLOGJIA E NJË FUSHATE TË EGËR
Nuk e harroj kurrë vapën e 25 gushtit
Kur më pagëzuan Agim Desku
Ma thoshte nëna ime ndjesë pastë
Që i përjetoj dy luftëra të ferrit e tmerrit
Luftën e Çelisë se vitit 1945
Kur bukë e ujë kishin pi me Marie Shllakun
Heroinën shkodrane që kishte ardhë
Më iu ndihmue vëllezërve nga fashizmi sllav
Ndërsa babain tim e kishin internue larg
Të pashpirtët në fushat famëkeqe të Vojvodinës
Mbiemrin e kam nga rrënjët e fisit ma të lashtë
Dardan, Alban,Ilir,Gjergj deri të baci Adem
E kam rujtur fal tokës dardane që jemi të lidhur
Me shpirt e zemër ma shumë se mishi e thoni
Dhe sot jam këtu ku jam dhe ku dua të jem
Jam këtu fal kujtimeve të nënës luftëtare
Si mijëra çlirimtare të fisit tim të shentë
Jam këtu fal luftëtarëve të lirisë që ju falën tokës
Me kujtimet për miqt jam krenar edhe ju falem
Sot kur frymojmë të lirë në një cep atdheut të ndarë
Edhe pse s’kemi dashuri të lirë pa lirinë që na kanë vjedhur
Me lutjet rri të jetoj prapë në Shqipërinë e Gjergjit
Dua të jem edhe unë në mesin e njerëzve të lirë
Të dielave në foltorët e shpirtit të fal dhe të marrë uratë
Më e kujtue tradhëtinë që na e ka bërë dikur Evropa
Por kurrë mos më urrejtë se s’kemi shpirt të tillë.
4 dhjetor 2022 AGIM DESKU
MORFOLOGJIA E NJË FUSHATE TË EGËR
Nuk e harroj kurrë vapën e 25 gushtit
Kur më pagëzuan Agim Desku
Ma thoshte nëna ime ndjesë pastë
Që i përjetoj dy luftëra të ferrit e tmerrit
Luftën e Çelisë se vitit 1945
Kur bukë e ujë kishin pi me Marie Shllakun
Heroinën shkodrane që kishte ardhë
Më iu ndihmue vëllezërve nga fashizmi sllav
Ndërsa babain tim e kishin internue larg
Të pashpirtët në fushat famëkeqe të Vojvodinës
Mbiemrin e kam nga rrënjët e fisit ma të lashtë
Dardan, Alban,Ilir,Gjergj deri të baci Adem
E kam rujtur fal tokës dardane që jemi të lidhur
Me shpirt e zemër ma shumë se mishi e thoni
Dhe sot jam këtu ku jam dhe ku dua të jem
Jam këtu fal kujtimeve të nënës luftëtare
Si mijëra çlirimtare të fisit tim të shentë
Jam këtu fal luftëtarëve të lirisë që ju falën tokës
Me kujtimet për miqt jam krenar edhe ju falem
Sot kur frymojmë të lirë në një cep atdheut të ndarë
Edhe pse s’kemi dashuri të lirë pa lirinë që na kanë vjedhur
Me lutjet rri të jetoj prapë në Shqipërinë e Gjergjit
Dua të jem edhe unë në mesin e njerëzve të lirë
Të dielave në foltorët e shpirtit të fal dhe të marrë uratë
Më e kujtue tradhëtinë që na e ka bërë dikur Evropa
Por kurrë mos më urrejtë se s’kemi shpirt të tillë.
4 dhjetor 2022 AGIM DESKU
MURI I DËSHIRAVE
Apo qyteti i perëndive që flasin edhe shqip!
Mijëra arsye më erdhen në ëndërr
Më e takue qytetin e perëndive
Më i çel sytë me flamuj Davidi
Kah valojnë të lirë si valët e detit
Agimi m’i zgjoj dëshirat për jetë
Të vërtetën e nxorëm nga Rozafa
Për fjalën e lirë botës i bëra uratë
T’i marrin dashuritê e mia pakthim
S’kam kohë të pyes veten për njeriun
Sytë nuk më janë ma të ëndrrave
Pulëbardhat e poetit fluturojnë edhe këtu
E di që jam në qytetin e Jerusalemit
Apo ëndrra ime ka shkue kaq larg
E pranoj se kam bërë lutje tërë jetën
Me uratat e popullit tim jam këtu
Në të njëjtën kohë ngtiti dolli me Davidin
Rruga e Kombin tim ngjan me murin e dëshirave
Qytetii i Rashelit na priti dhe na foli shqip
Si unë që u rrita në djepin me yllin e Davidit
Pa pasur kohë më i përqafue yjet e shpëtimit. 26 Nëntor 2022 AGIM DESKU
KAM BESUAR SHUMË
Më 28 Nëntor kam besuar
Se në këtë ditë do të bashkohemi
Për t’i besuar jetës
Ia ke borxh ti
Veç në mënyrën time
I kam besuar shumë
Nuk e di se çfarë thonë
Nëse është besim a çmenduri
Më shumë seç duhet besuar
Besova
Se më këtë 28 Nëntor
Duhet të bashkohemi
Apo jemi vonuar
Besova
Se miku është vërtetë mik
E nuk më lë asnjëherë për t’u përvëluar
Besova se dikush ka për t’u bërë burrrë
Më 28 Nëntor për këtë flamur.
28 Nëntor 2022 AGIM DESKU
PJELLA E DJALLIT
Ne të gjithë jemi ngapak pjellë e djallit
Besojmë shumë o nuk besojmë fare
Ndonjëherë mikun e marrim për armik
Dhe armikun e marrim për mik
Shtrënjtë e kanë pague dyftyrësinë
Pjella e djallit ka shkue edhe ma larg
Thonë se poet jam vetëm unë e pikë
Të tjerë s’ka as nuk ka më pasur kurrë ma
Pjella e djallit ka hy edhe të këngëtarët
Për këngën e tyre thonë është hit sot
Politikanët deri ta marrin pushtetin premtojnë
Kur ulën në karrigën e butë ta marrin shpirtin
Ja pra pjella e djallit ka jetue dje edhe sot
Besa nesër kam frikë se hyn në thellësi të tokës
Edhe kështu tokën e ndarë e kemi që dymijë vjet
Pa pasur at guximin burrënor më e bashkue. 20 nëntor 2022 AGIM DESKU
ATDHEU KA EMRIN E JUAJ TË DHEMBJES
Ose ju jeni yje të atdheut
Miqve të mi të burgosurve të ndërgjegjies
Historia s’fal
Nëse unë harroj
Dhembjet na i bënë plagë
Kacafytjet me njeri-tjetrin
Ende kemi me çka më u marrë
Çka më rue e për çka me fol
Nuk kam frikë me shkrue për ju
Më duhet të jem i vërtetë
Ndoshta nuk del art
E di që do të më shajnë
Kohërat e dinë ku e ruajnë guximin
Në emrin e dhembjes për tokën
Të rrëbelimit kur ju burgosen
Sot t’i kisha zbritë yjet një nga një
Por ju jeni vet yje të atdheut. 19 Nëntor 2022 AGIM DESKU
ASHTI IM –Shifra’’Kalaja e Drishtit’’
Pesë shekuj e kam të vjetër ashtin tim
Më është tëhollue sa gurtë e lumenjve
Herë më bëhet sa shkëmbinjtë e bjeshkës
Për tokën lidhë mu ka sikur mishi e thoni
Shumë herë mortja mishin ia ka gërrye
Kur në këto anë kishin ardhë zezonat e natës
Dhe ashti im është ma i fortë se burri
E ma i vjetër se edhe vet guri
Ashtin tim e kanë frikë nëpër ëndrra
Në të gjitha betejat për tokën ka mbijetue
As dheu i varrit kurrë nuk e ka nënshtrue
Ashti im është fryma ime e derdhur në varg
Sa kisha dëshirue të isha veç pakëz poet
Të krijoj poezinë ma të bukur për ashtin tim.
Ta shoh të lirë nëpër kufinjtë që ia zënë frymën
Më plagë për tokën as për zemrën mos ia pafsha.15 Nëntor 2022 AGIM DESKU
NËSE DASHURIA MË BËRI POET
-Lasgushiane
Atdheu mbi të gjitha
Me vite i kam bashkue plagët e atdheut
I vura në gji për më i rujtë afër zemrës
Aty ku i ruaj shekujt e dashurive të shpirtit
Nëse ato një ditë do të më bëjnë pakëz poet
E di të krisur e rrëbel më kanë bërë me vite
Atëherë kur veten e pava në sytë e hyjneshës
As vet nuk e di së si erdha deri këtu pa u dehë
Askush nuk e beson rebelizmin që ia bëra jetës
Se mendoja që ka jetë pa buzêqeshjen e saj
Të njëjtë na kishte krijue perënda për njeri-tjetrin
Edhe në traditë më u dashtë deri në çmenduri
Të dytë luftuam në dy fronte për të mbijetuar sot
Për plagët e atdheut luftuam e u bëmë çlirimtarë
Për dashurinë e lotit u bëmë dashnorë të marrë
Me sa mund erdhëm këtu më u ba pakëz poet
Më e fal dashurinë e më u ba ma shumë atdhetar16 Nëntor 2022 AGIM DESKU Shiko më pak
DUHET TË KTHEHESH
-Figurës atdhetare të Sokol Olldashit
Njëherë shko
Pastroje shpirtin nga të pashpirtët
Kthehu i qetë ashtu siç ishe
Mos bëj çudi nëse s’kanë përfundu
Me dolline e maskarënjve
Kur e shtruan për ty
Atë ditë që të vranë
E di nuk kishe jetë të njëjtë me ta
Ti nuk e zgjodhe këtë rrugë
E kishe lirinë pas vetes
Miliona gishtrinjë të ngritur lart
Atje ku dielli do të ngrohte pak ma shumë
E vështirë qenka të jetosh mes bajlozësh
Një ditë dikush do të duhej më dyluftue
Nga hyjnitë e kishe fatin te të zgjedhnin
Përjetësisht i rikthyer në Prometheun e vetëm
A luftohet me demonët që zgjodhen udhën e tradhtisë
I mishëruar me dorën e paqes se heroinave të lirisë
Ti more bekimin e Gjergjit dhe Nënës Tereze
Më e bashkue sërish traditën që bota na kishte lakmi dikur
Më ia ndritë fytyrën të paftyrëve që vranë Anën dhe Michel
Ah ç`n aka zënë nëma dhe gjama e mikut në sofrën e shtruar përgosti
Tmerri është i madh as ernat e Saharës s`mund ta tretin nga këtotroje
Larg po shkon atdhe ma i bukuri që kam pa e njohur ndonjëherë
Më mirë ktheu e pastroju shpirtin e zemrën me dashuritë e hyjnive
Se këtu gjithmonë kishte dhe do të këtë zana mali që Kolit ivijnë pas
Rikthena kohën e Kolit në lutjet për Shqipërinë e mirë e të lirë .
01 nëntor 2022 AGIM DESKU
NËN TYTËN E PUSHKËS
-Patriakanës se Pejës
I rujta shekujt shqip si sytë e ballit
Unë plisi i bardhë Rugovas
Derisa erdhen kopetë nga Karpatet
Nën tytat e pushkës
Ma morën Patriakanën
Sikur shpirtin ma morën
E lyen emrin e djallit mbi freska
Të piktorëve shqiptarë
E ngjyen me lloj lloj bojnash
E bënë gati për mushkë
Nuse nuk u bë kurrë
Krenaria e Kosovës
Është lidhur për toke
Si mishi me thonin
Për Zotin këtu s’ka lutje
Veç demon të shndërruar në djajë
Dhe luten për mëkatet që s’mund t’ia lajnë
As e tërë bota.
KORIFEU S`NDAHET NGA ATDHEU
-Uroj të përcillet fryma e lirisë e prof. Ymer Muhaxherit edhetek brezat e ardhmërisë!
Për të thënë diçka të bukur që i takon lavdisë
Dhe për të mbajatur në mendje si relikt muzeu
Mjafton të rikthehemi në të kaluarën e afërt
Kur dyluftonim me ferrin që ta shpetonim larine
Asgjë nuk kishte ma kombëtare se sa ta donim njeri-tjetrin
E kjo bëhej falë dy gishtrinjve të demokracisë
Por që kishte emrin e Korifeut, profesor Ymerit.
Më besoni edhe pranë tytave të automatikut
Asnjë lloj frike nuk na pushtonte trupin e gjakosur
Kishim rebelizmin e rujtur të brezave tonë nëpër shekuj
Nën prangat e pushtuesve kurrë nuk u përulëm
As për plumbat e serbit nuk merakoseshim
Vetëm për shëndetin e profesor Ymer Muhaxherit!
E fjala e tij i ngjante, vargjeve te të madhit Gjergj Fishta
Kur i plasi zemra për padrejtësitë e Evropës e sa herë naligjëronte:
“Uh, Evropë, ti kurva e motit
Që u re mohit, besës së Zotit
Po, a ky asht shej i qytetnisë
Me da tokën e Shqiypnisë,
Për me mbajt klyshtë e Rusisë!?“
E ne rritëshim edhe ma të mëdhënj
Bëheshim edhe më të fortë për besë t’shqipeve
Kujtonim fjalëtë e të parëve tonë
Se besë me shka kurrë nuk ka
Njerëzit e mëdhënj mateshin me zemër të madhe
E ne qytetarët e Pejës matëshim me zemrën tënde të lirisë.
Në ëndrrat e saj do na mbetësh kala e pamposhtur.
NË Ç`ERRËSIRË JETOJNË KORBAT
Ca zëra e fytyra të lyera me ngjyra të korbit
Ma bumbën për një çast eukulibrin e tokës
Më besoni se nuk dija ku jam apo nga po shkoj
Për një qime t’flokut gati mbeta edhe pa emrin e Gjergjit
Dikur Evropa krenohej me shejtërinë e tij
Ndoshta koha e gurit na është rikthye sërish
E na mori në pakthim kohën e burrënisë
E pyes veten pse s`kam fuqi ta mposhti këtë djall nate
Që ka lëshue rrënjë dhe s`dihet a ka fund dikund
Diçka e dhembëshme po i ndodhë lirisë sime
Rrezet e diellit ma nuk janë si të brezave të vjetër
Apo janë rikthyer edhe këto të mjerat në kohë ferri
Me qajtë për burrëninë apo për paburrinë e mjerueme sot
Kur fjalës së shenjtë ka vite që i ka rënë kovidi pa shërim
As lutjet e të dielave ma nuk janë lutje të zemrës së ndarë
Eu sa kisha dëshirue uratat e lirisë më i ba dhuratë çlirimtares
Nëna e luftëtarit i meriton përqafimet dhe bekimet e atdheut.
S`MË HIQET NGA MENDJA ÇAKORRI
Përgjumshëm shumë herë nënshkruam
Për lirinë
E kurrë nuk i gëzuam Betejat e fituara
Me gjakun e çlirimtarit
Në ishin fajtore kohërat
Pse jetuam kaq gjatë në ëndrra
Më bëhet se ngjajmë në ariun e bardhë polar
Që s’ka frikë nga vdekja as nga vet jeta
Siç e thonë
Ku rafsha mos u vrafsha
E rrëximin tim nuk e di
Nëse ka dikush që ma mban
Të gjallë a të vrarë
Apo vdiqen tërë djajtë
Në të njëjtën ditë
Për lirinë e festës sime të shejtë
A thua kah po shkojmë
Në këto ditë e netë errësirash
Si ta rikthejmë kohën
Në kohë të burrave të lashtë.
E NJOH GJUHËN E KALIT
Nga troku e njoh gjuhën e kalit
Nuk ecët as nuk matët ma koha me shpejtësinë e tij
Nga hingëllima më kaplon frika e stuhive të motit të keq
Në kalërimin e tij e shoh rikthimin e Doruntinës
Sa më vien në mendje fjalët e bukura të poetit
Dymijë vjet i kishte mendue dhe më tha
Të jesh i sinqertë do të thotë e di gjuhën e kalit
Vrapim s’e ndali kurrë edhe me barrën mbi shpinë
Vrapojmë të dytë
Për të mos të na zërë gjumi i kohës
Zgjohemi të parët para agimit të ditës se re
Njeriun e lëmë ta përcjellë dritën e diellit
Rikthehemi në orator të muzeumit të Holokausit
Nuk vdesim si popull as kur e kemi të shkruar
Jetojmë të lumtur me popullin mik hebre
Sa herë ia zgjatem dorën dhe e falëm Evropën.
Ç`MË VJEN MË U DEHË-
Ç’më vjen me vjellë e me pi e m’u ba rrotë për patriotët
që nuk lanë atdhe afër vetes
Ah ç’më duhet më thirrë pak trishtimin
Të di ku më je e me të pa në këto orë të liga
Se si ma shkruajnë hiistorinë e lirisë
Secili këmbëngul t’ia zë vendin çlirimtarëve
Apo për teket e veta nuk dinë çfarë nënshkruan
Përgjumshëm i kanë pa betejat për jetë a vdekje
Dëshmitar i kam sytë e verbër nga ferri i Dantes
Edhe kur dyluftohej me vet demonët e jetës
Deri në palcën e trupit na kishte hy frika
Veç zemra ime i di humbjet kur i pësoj fjala
Asgjë e shenjtë nuk krahasohet me lulet çame
Ato nuk çelin në të njëjtën kohë me simotrat
Sonte ec e mos u ban rrebel a i krisur Agim
Kur kohërat për dashuri m’i paskan vra
E vrafshin veten se falje ma për ta s’ka më pasë
Në ditën e flamurit kam më u betu në shpatë të Gjergjit
Më u kryqëzu shqip sikur stërgjyshërit e mi.
DRITARE QË SJELL DIELL
Enxhit, një zë të bukur arti
Eu sa të lumtur jemi sonte unë e Shqipëria
Kur ka zëra të bukur të artit si ti Enxhi
Sa do të doja të dalin edhe vargjet e mia
Në emisionin e saj mbrëmë
Mbrëmja mu bë dritë ndërsa ditën sikur u rrita
Pak ma shumë se dje
E pyesja veten përse vargjet kaq bukur sonte rrinë
Thonë se kanë gjetur muzën dhe vetvetiu vijnë
Eh sonte sa do të dëshiroja të isha edhe pakëz poet
Vargje për simfonitë e Betovenit të krijoj
Botës ia kisha fal sytë e diellit dhe të Enxhit
Me dashuri kisha pikturue piktorët e zemrës
Më guxue e më u rikthye në kopshtin e Edenit
Më u përqafue me lot përmallshëm me Ajkunën
Më i pagëzue vajzat me kalanë e Rozafës
Me emër të ardheut në gojë le të lindin foshnjet
Se mjaft ndarje përjetoj populli im i shenjtë
Është koha më pi në ditën e flamurit të lirisë
Më u lutë pêr tokën sërish më qenë e jona
Deri të Molla e Kuqe e më pushue i lirë në Çamëri.
NUK HARROJ
Për emër t’zotit muk i harroj miqt
Me ata kur këndova e qajta
Me ata që u rrita e u ngrita
Këtu jam tek mrizi i zanave
Më mori malli për lahutën e Fishtës
Për vargjet që s’vdesin kurrë
E zemrën ma bëjnë gur të fortë atdheu
Edhe tek Molla e Kuqe erdha
Për nipin tim me marrë një nuse Kosove
I kishin thënë se i ka faqet si molla
Nga këtu është afër Preveza
Deshta të dal në Çamëri
Lexova se dikur ishte e tëra Shqipëri
Nuk di cilit zot t’i rrëfehem
Apo t’i rrëfehem Anes
Që ma përkthej librin “Rrëfej diellit”
Kam frikë për tre poetët helenë
Që e lartësuen poezinë e këtij libri
Duke thënë se dikur është kriju kjo poezi
Edhe tek ne
Na vie keq që nuk shkruhet ma
Jo nuk e harroj Anen as poetë helenë
Edhe pse libri rri i mbyllur si zogu në kafaz
Poezia është urë e jo mur
Një ditë do t’i kalon detra e oqeane
Për t’i rënë në dorë lexuesit. 25 dhjetor 2022 AGIM DESKU
