Nga Sadik Bicaj
Ato fillojnë dhe mbarojnë
Në mua
Prej tyre as s’ mund të dal
As të ndahem
Jeta ime do të mbështillet në to
Si trupi me lëkurën e nxirë
Nga dielli i verës
Ato janë në shpirtin tim
Asht e Dhe
Ato s’ kanë kufi dhe as arrihen
Sepse maten me dashurinë time
Ato janë vetëm të miat
Bjeshkë të Nemuna deri në fund
Dhe njëmend s’di pse heshtin
