Veten e vrasim përditë
në tavolina të pista kafenesh
në rrjeshta të ndytë gazetash
në qarqe prapësish, intrigash
vritemi në një vdekje të ngadaltë
dhe, oh, zot,
s’arrijmë ta kuptojmë vetëvrasjen tonë
vjen pastaj një çast merr revolverin
këmbëza nuk hiqet
ke vdekur prej kohësh.
I vdekuri nuk vetvritet.
Bardhyl Londo
