Nga Kumrie SHALA
Nuk lejuat që fisi e plisi të jenë pa zot
Pa tokë e pa kokë
Edhe pse është kohë tmerri
Dija nuk vlerësohet
Se ajo përbuzët e harrohet
Aty ku nuk ka dije s’ka respekt
S’ka njerzillëk
S’ka organizim e as shtet
Jo nuk ka as lumturi
As pushtet dhe as dashuni
Jo nuk ka as lumturi
As pushtet dhe as dashuni
Do të punoj fort për inate
Çdo sukses do ta fus në punë
Vlerat dhe kontributin e të parëve të mi
Nuk do e humb askund
Me punē do e mund çdo sfidë e fortune
Edhe nëse shpirtin për të do e humbë
Nuk do ta lë të shkoj si qeni në rrush
Ta mbështjellin ta bëjnë tarabush
Do e vëjë ne vijë e në pah Ku njohën llagapin e troallin
Prej Sarajave të Bardha e në derë Stambolli
Emri i fisit Shaljanë e dera
Ali Dushit, Bellagji ku e mbrojti plisin e fisin Krajli e mbreti ia kanë pas zili
Luftuan për vatan e për shqiptari Shaljantë ky fis malësori luftuan për A’të e fe
Tafë Avdyl Shala kishte pas ba be
Nuk do ndërroje kurrë këtē fe e as plisin s’do e lë Nëse është nevoja vdes më të
Do e mbroje me krenari Këtu i thonë shqiptari Jo krajli e as shkini Mos t’i humbim rrënjët e lisit e të plisit
T’i jetojmë me fis e plis E lisi i vjetër në oborrin shekullor Më rrënjë shtatëpash nën tokë Dhe lidhur me shokë e me plis në kokë
Se këtu lindi fisi e E me fanatizëm e rujtën lisin
Më krenari e me jetë e mbrojtën plisin.
