Nga Rexhep SHAHU
Kosovë, t’njoh ty si dobësitë e mia.
S’ki kujt i ankohesh, kopilat e tu po t’shesin!
Të dinë për katund, Kosovë,
Një katund i humbur dikur në Veri
Me njerëz të egër, që flasin trashë
Që vijnë e na pshurrin detin në verë.
Ti je guri ku mbështes kryet Kosovë
Ku marr fuqi mos me vdekë
Je ëndrra që gjithë jetën të kam ndjekë
Ulkonja që duan ta shqyejnë qentë.
Ti je nëna që lind pesë për shpi e pesë për shki
Je baba që vdes te mbrojtë pragun e shtëpisë
Je vorri i babës, i nanës që flet
Je vorri i fëmijës që thërret.
Kopilat s’mund ta shesin Kosovën
Se s’pranojnë vorret me u shitë
S’munden vorret mos me folë shqip
S’mundën vorret me ikë.
