1.

Sot: 7 mars 2017.

Lamtumirë… me duartrokitje

Për një burrë të mirë,

Yllson në rritje…

Sot, po qan Qielli me lotë

Toka po ndjen ftohtë, ftohtë.

Bubullin e shkreptin dhimbja ndër né,

Dhimbja na goditi si rrufe.

Nganjëherë Zoti ban të tilla padrejtësi:

Të mori shpejt e herët, Ty, o i miri Njeri…!

Ike Muhamet Malo, o burrë i rrallë!

Ti ike…,

duke ardhë, duke ardhë…!

 

2.

Emri yt i lindjes: Muhamet.

Jeta e vepra jote, si Profet.

I kam 7 mijë fjalë të bardha, të blerta, të kaltra

ende të pathëna për Ty.

O Muhamet Malo, o i miri njeri – me 7 mijë bamirësi…!

Ti, o Muhamet Malo, ende i ke 7 mijë të qeshura

me ua shpërnda mëngjeseve, njerëzve.

Ti, o Muhamet Malo, ende i ke 7 mijë ëndrra,

7 mijë realitete,

7 mijë punë të mira,

në ecjen tande mes nesh,

në udhët me suksese jete.

 

3.

Ty, o Muhamet Malo, ende të rrahin 7 zemra.

Si në këngë…

Si në legjenda.

Një të rreh përjetë në gjoks…

Një të rreh për gjakun e pragun tand genetik.

Një – atje, lart në Qiell.

Një – aty, në Fjalën, Shpirtin, në Udhën e Mirë.

Një- këtu, mbi Tokë.

Një – gjithkund, për miq e shokë…

Një tjetër zemër, Ty, të udhëton,

Përgjithmonë, si elektron,

Ku koha ndjen dhimbje,

Ku njerëzit kanë nevojë…

Në Tiranë, Ulqin, Prishtinë, Dajt, Kolonjë…

 

4,

Në 7 germat e emrit tënd të mirë.

Tek kjo pasuri e jote,

Tek ma e madhja pasuri.

Zemra jote rreh pa dritë-hije, pa atake,

Me dashuri, në përjetësi.

Zemra jote rreh me plot mirënjohje,

Në 7 mijë e në 70 mijë vetë…

Rreh në çdo 13 maj, në çdo 7 mars,

Në 7 ditë të javës,… në 7 mijë vjet.

Zemra jote sa një planet…!

 

Ramiz LUSHAJ