Ma ka bërë ditëlindja më të bukur buzëqeshjen hirplote.
Më duhet të mbledh shporta me urimet më të freskëta.
Kosova më sjell të rizgjuar ninullat e ëmbla të Lokes
Vitet e hapat futen urtësisht nëpër rreshta.
Vijnë të gjithë brengat e gëzimet si bisku i filizit.
I lidh kohërat me fjongo të kaltra, të kuqe.
Në supe më bien petalet e luleve të Belles-Bërliqit.
Puhiza e dëborës së bardhë mbi flokë më ulet.

Gjethet e lisave u vyshkën e prapë u gjethuan.
Të tjera dashuri u ndërruan në djepe me ninullat
Ditëlindjet e mia me dritë kurbeti karvanuan.
Mes librave shkuan dhe ditët gazmbushura.

E më rizgjuan një Valle Shpatash në ditë të largëta kurbeti.
Ku fjalëshqipja më bëhet këtu si shtizë drite.
Në rrudhat e gjoksit hej, sa vite koha më treti
E dëshirat kërkonin çelësa sa një qiell me yje.

Jam udhëtar veshur mes një petk gëzimi dhe trishtimi.
Dhe me thinja jeta më ka bërë arkitektë ëndërrbukur.
Jam në majën e malit a pranë trokashkës së një mulliri.
E bluaj mielllin e bardhë për sofrën e mbushur.


-Nga Gjermania,  janar 2020-