NJË KËNGË NË MAL

 

Një natë vere  në bjeshkë

Kur hëna hapi syrin kodrave e  pishnajës

M’u bë se dëgjova një zë ”eja të këndojmë!”

Nata e hëna janë  mike për ne

Lumi i gërgëlonte heshtjes së bukur

Shkumbojshin gurët nga rruga e gjatë

 Freskia përqafte lekurën time  të puçërravt

Hëna lozte gurapeshk me shpirtin tim

Në lëndinën e mejdanit

Aty ku kreshnikët e zanat  ushtroheshin  përherë

 Nuk di nga më erdhi një mall

Një këngë shpirtin shpërtheu përmallshëm

Përzier me lot durimi, gjatë bjeshka jehoi

 “Sot na erdhi dita jonë!”

 

SA GJATË  FJETI TERRI  NË  MUA

 

Gjatë,

Shumë gjatë paska fjetur  nata

Në vetminë time padiktueshëm

Shumë vite më ka mashtruar bukuria e zezë

Gati sytë të mësohen vetëm me errësirën

Sa e dhimbshme të harrohet dita e lindjes

Në vorbën e vetmisë të gjitha sillen

Dielli ia fal ngohtësinë zemrës kur  nuk përcëllon

E bukura nxjerr  lulëzimin  nga shpirti

Ecjeve përplasëse rrugëve të gjata

Dy herë po vdiska njeriu

Kur lind vetëm për të  vuajtur në jetë

Kur të vdesësh e nuk di pse ke jetuar

Nëse në varg nuk e ke fsheh veten

Rafteve për të jetuar…

 

TETOR 2019

 

NËSE TË KUJTOHET….

 

(persiatje kohe)

Mendoj se të kujtohen mbrëmjet

Pas pushimit të shiut në muajn majit

Aromë  bagreni,bukuri  ëndrrash rinore

E dritat e neonit dukeshin  si rreze dielli

Ne lidhnim gishtërinjët  dhe  duat

Ecnim krenarë qytetit,të gjithë na shikonin

Flakë lëvizte poreve tona

  Deri te troksima e zemrave

Maje gishtash ecnim dikurë

 Askush nuk e dinte rrugëtimin tonë

Deri te këndi  i Urës së Ibrit,

Në dritën e hënës avullonte lumi

Të kujtohet si ishim  qullur nga vesa e natës….

Aty u mbjellën kujtimet e zjarrta

Sot flaka shkrihet në  bardhësi kujtimesh