Nga Elida RRUSTAJ – Shkodër
E zhbim’ Shqipninë. Nuk mbet’ njeri i bukur në të. Po iki dhe unë, e fundmja mjelmë
?. Ká me i rá zia dheut, ka me u tremb prej vetmisë
?.
?. Ká me i rá zia dheut, ka me u tremb prej vetmisë?.Po s’ká dert! Botën e kqyri me dashni edhe prej atje…
Ps. Ti burrë i mençur je këtu, në mue. Kam me u përpjekë me e mbájt t’epërme dashninë tonë. Ah t’kish me m’prù avioni drejt e te ti
?! N’dásht’ mos u trishto! Si fantazma e Ajkunës kam me árdhë përnatë me t’hy n’frymë 
?! N’dásht’ mos u trishto! Si fantazma e Ajkunës kam me árdhë përnatë me t’hy n’frymë 
