Në punishten që më jep kaq mundime
Jam bërë si robot klasik dhe magjik
I komanduar, i lodhur gjer në rraskapitje
Pa e pasur për be asnjë ditë pushim
Edhe flokët më pikojnë djersë
Nga puna e rëndë dhe mundimi
Këmbët e duar janë si thekra në erë
Apo si thupra shelgu mbi valë Drini.
Në largësi kam mall sa pesha e tokës
Me vështirësi po i bluaj vite mërgimi
Flatrohem në qiell si krahët e shqiponjës
Ballë shtërngatave nuk ndalet fluturimi.
Shpesh retë qytetin e marrin në gji
Do të doja të bëhëm edhe unë mjegull
Në vendlindjen e dashur të gjej qetësi
E të bëhem si zogu që ndal në një tjegull
Ditët rrëshqasin si harku mbi tela violine
Si bora e marsit bie butë mbi çati
Kur erdha këtu kisha vrulle rinie
E po kthehem i moshuar i thinjur me nostalgji.
30 Lagater 2021 Speyer
