Tumoret që evidentohen në kocka mund të jenë:

  1. Tumore që e kanë origjinën në vetë kockën
  2. Tumore që e kanë origjinën në palcën e kockave (psh. Leuçemitë)
  3. Metastazat kockore (përhapja e një tumori malinj të një organi tjetër në organe të tjera në distancë, ndër të cilat edhe në kocka)

Kanceri i kockave, pra tumori malinj që zhvillohet në kocka, shfaqet relativisht rrallë (në 1-5 raste në 100.000 persona). Diagnostikimi i vonshëm i tij shoqërohet shpesh nga një ecuri jo e favorshme.

-Shkaqet

Format më të përhapura të tumoreve kockore parësore janë: osteosarkoma (sarkoma kockore), kondrosarkoma dhe sarkoma Eving.

Osteosarkoma dhe sarkoma Eving përfaqësojnë një shtim të qelizave kockore, ndërkohë që kondrosarkoma është një shkatërrim i qelizave kërcore. sarkoma Eving është tumori kockor më i shpeshtë tek fëmijët. Tumoret malinje të kockave shfaqen shpesh në nivelin e gjymtyrëve të poshtme. Shkaku i tyre mbetet ende i paqartë. Personat e prekur nga sëmundja e Pexhet (sëmundje kockore, me shumë gjasa e shkaktuar nga një virus dhe që çon në rritje kockore jonormale dhe keqformime) shfaqin një shkallë më të lartë të rrezikut për të zhvilluar osteosarkomë. Tumori beninj i kërcit kockor tepër rrallë mund të japë kondrosarkomë. Tumoret e kockave, si çdo tumor tjetër, mund të përhapen në organe të tjera, veçanërisht në mushkëri.

Tumoret që e kanë origjinën në palcën e kockave:

Kanceret e gjakut dhe nyjeve limfatike shkaktojnë shumëzim qelizor në nivelin e palcës kockore. Forma më e shpeshtë e tyre janë ato që shkatërrojnë qelizat e sistemit mbrojtës të organizmit, ku përfshihet plazmocitoma ose mieloma e shumëfishtë. Shpesh, këto kancere zhvillohen edhe në organe të tjera, përgjegjëse për formimin e qelizave të gjakut dhe të sistemit mbrojtës.

Metastazat kockore (metastazat e skeletit):

Në këtë rast, tumori parësor gjendet në një organ tjetër dhe nëpërmjet qarkullimit të gjakut, ka lëshuar metastaza në organet e tjera në distancë, ndër të cilat edhe në kocka. Përgjithësisht, bëhet fjalë për kancerin e gjirit, kancerin e prostatës, kancerin e mushkërisë ose kancerin e gjendrës tiroide. Në të tilla raste, qelizat kanceroze i nxisin qelizat kockore të shumohen ose të shkatërrohen.

-Simptomat

Fillimisht, kanceri i kockës nuk shkakton shqetësime të veçanta, pra është asimptomatik. Më pas mund të shfaqen:

  • Dhimbje kockore të përhapura
  • Fryrje lokale (në zonën e tumorit), ndonjëherë zmadhim i nyjeve limfatike, veçanërisht në nivelin e belit (ijë).
  • Shenjat e inflamacionit (skuqje, enjtje, nxehtësi lokale). në zonën e tumorit
  • Rënie në peshë
  • Ulje e rendimentit fizik dhe mendor
  • Thyerje spontane ose pas një lëndimi minimal të kockave.
  • Paraliza të mundshme, në rast se tumori është shtrirë në indet përreth.

-Diagnoza

Diagnoza e kancerit të kockës përcaktohet duke u bazuar në:

  • Simptomat e pacientit dhe historinë e fillimit të tyre
  • Egzaminimin trupor të imtësishëm
  • Analizat e gjakut
  • Ekzaminimin radiografik
  • Ekzaminimin ekografik
  • Në rast nevoje, kryhet skaneri ose rezonanca magnetike, që lejojnë identifikimin e tumorit parësor në rastin e metastazave kockore.
  • Kryerjen e angiografisë së kockave, që evidenton shkallën e shintigrafisë, dëmtimit kockor me ndihmën e lëndës radioaktive.
  • Kryerjen e, që bën të dukshme enët e gjakut nëpërmjet përdorimit të lëndës së kontrastit.
  • Kryerjen e biopsisë, për të konfirmuar diagnozën e kancerit të kockës, dhe përcaktimin e formës së tij.

-Trajtimi

Mënyrat e trajtimit të kancerit të kockës janë:

  1. Osteosarkoma: kimioterapi agresive, me kombinimin e disa medikamenteve. Më pas, kryerja e ndërhyrjes kirurgjikale, që ka për qëllim të heqë masën tumorale deri në nivelin e indeve të shëndosha. Kur është e mundur, kirurgu përpiqet të ruajë pa hequr gjymtyrën e prekur. Në rastin më të keq, gjymtyra prihet, Në rast se duhet të hiqen fragmente të mëdha kockore, ato duhet të zëvendësohen nga proteza kockore. Ndërhyrja pasohet nga kimioterapia.
  2. Kondrosarkoma: e vetmja mënyrë trajtimi është ai kirurgjikal. Përdorimi i kimioterapisë, krahas operacionit, nuk konsiderohet efikas.
  3. Sarkoma e Eving: ndryshe nga dy format e tjera të kancerit kockor, kjo formë i përgjigjet mjaft mirë radioterapisë. Përgjithësisht, trajtimi fillohet me kimioterapinë, e shoqëruar nga rrezatimi para operacionit. Ndërhyrja kirurgjikale ka për qëllim të heqë tumorin dhe pasohet nga rrezatimi. Edhe në këtë formë, kirurgu synon ruajtjen e gjymtyrës së prekur.

Në të gjitha format e mësipërme, rekomandohen kontrolle të rregullta tek mjeku specialist onkolog, në mënyrë që të evidentohen rishfaqjet e mundshme të tumorit sa më shpejt që të jetë e mundur. /Medinfo.al /Limit.al