ËNDËRRMADHJA

 

Lotojnë kullojnë pikojnë

Jeta vdekja Nyjë e Gordiut

Nëpër strehë memece

Shpirti trupi në licitacion

Në dyluftim krrajatash

Pisllëk arena të përdala!

 

Në istikame kurmet kërmat

Sorrëzezat hanë mishra

Në ferrishtë

Përligjet vdekja

Në qivure ndrydhet jeta

Me takëme të inkuizicionit

Satani konkurron dhe fiton

Çmimin Nobel Makabër

Për Gjakpirësi Kanibalizëm

Fjala mendja zemra

Engu im i përkorë

Drejtësia fjalë e Zotit

Almise psiko-filozofike njerëzie

Dërdëllisje s’bëjnë punë !

 

Ëndërrmadja përdëllehet

Në mes të kudhrës e çekanit

A jam somnambul

Apo kohë fetishe ?

Në majëgjuhë syri degdiset

Kullimqelbi fierinave

Lëvizjet mizasqenike ngatërrohen

Sorollaten aktorët e urtë

Xhindosen…

Regjia bën punën pas tekeve

Tmerrtrishtimi në fusnotë

UdhëMadhja Ime s’bën të ndalet!…

 

RRUGËGJATA

 

Pakurrizorët çanakëlëpirësit

Bëjnë sehir me skuthëri

Apologji thurin

Mjerimit Kalit të Trojës

Lëlysh Jude gjithnjë

Në Ne e me Ne!

Kor korbash fillikat

Orgji të qenefta bëjnë çudira

Kalërojnë mrizojnë krekosen

Gjaku Im rebelues tretet yshtet

Humbet mugëtirave udhëkryqeve

Përtej Ylberit Purpurit

E gurëzuar jeta irnoset…

 

Tokëhuaja kafshon, kafshon

Si nata të ha rrugëgjata

 

Në avlement pret

Të thuret prej së pari

Përrallë erërash të serta

Mituri Imja e mplakur!

 

KUMTI I DITËS SË PREMTE

(Pedagogut, studiuesit, mikut, prof. dr. Xhavit Aliçkaj)

 

Në rrjedhë ankthi më erdhi

Kumti i ditës së premte

Të njëzet e shtatë shtatorit

Dymijë e trembëdhjetë –

Xhaviti ndërroi jetë!

 

Si mjegulla –

Kaploi shpejt kujtimet

Një kapitull jete

Me mikun me Xhavitin

Me Xhavitin fjalëmatur,

I buzëqeshur i ngrohtë

Me bashkëpunëtorët

Me nxënësit

Me burrat e odave…

Në raste gëzimi dhe hidhërimi

Dëgjohej fjala e studiuesit

Fjala e mësuesit –

E matur e ëmbël

E urtë e me vlerë…

 

Ndonjëherë shpaloste anekdota

Nga thesari popullor

Na bënte të qeshim,

Na bënte gazmorë…

 

Xhaviti ndërroi jetë

Herët iku në atë botë

Këtu la veprat e tij

E vetë shkoi në pavdekësi!

 

(27 shtator 2013, Pejë.)

 

 

VARGJE PËR TY

(L B)

 

A m’i solle një rreze

Diellit që mungonte

Atë ditë?

A i solle kuptim

Fjalës së pathënë

Nën hijen

E Majës së Sukës

0, ti engjëll

I ditëve të mia

Ditëve që nuk harrohen…

 

Me lakuriqësinë e bardhë

Të fjalës

Atë ditë në qendër të Dushkajës

Më joshe të shkruaj

Vargje për TY

Si princeshë kaltërsie

Bashkë më frymëzimin tim

Nisa vargjet për TY

T’i bëj Kështjellës aureolë

Si në themele të një dashurie !

 

Atë ditë

Në heshtje më the:

“A do të shkruash

Një poezi për mua”?

 

Dhe ja –

Këto janë

Vargjet e para për ty

Të shoqëruara

Me gjethe

Të kësaj pranvere!     (Prill 2018.)

 

HAIKU I GUSHTIT

1.

Në këtë vapë gushti

Më kërkoi shoqërim në Fb.

Një vashë që e njihja

2.

Nuk hezitova
I thashë PO shoqërimit tonë
Në krahët e natës

3.

Gjumi kishte ikur
Biseda elektronike ndizej
Ajo ndjehej e gazmuar…

4.

Nga tema në temë
Biseda fluturonte në pafundësi

Silleshim vërdallë

5.

Sikur më rrëshqiti fjala
por, jo paqëllim i thashë –
je simpatike

6.

Gusht në Gjakovë
në haikun tim –
Hyri dhe një vashë

7.

Çabrat, rri krenar!
dushkajasin e ke këtu
këndon ilahi…

8.

Suka e Cërmjanit Olimp
Kullon gjak ilir –
Tempull i hyjnive

9.

Librat e mia –
Kurorë qielli
Për Dushkajën time!

(12 gusht 2017)