Ose
Plagët t’i miklon Belleja kreshnike
Përgjatë Grykës së Lumëbardhit
Më shoqëron një valë e ngrohët
Që i zgjon shekujt dromitur
E kohën tmerron
Dhunohet fryma e Shën Mërisë
Zgjohu ashti im dardan
I ke varret në shtrat te lumit
T`bijve me te mirë te fisit Shaljan_it
Plagët t’i miklon Belleja
Vraga qëndron si njollë në sy
Errësirën e ligësinë
I ndan nën dritën e hënës
Rrjedh Lumëbardhi aty nder mote
Në brigjet tuaja dikur moti
Sa shumë dashnorë të pa besë
Aty pari kaluan
E shkelën trupin tuaj
Kurrë etjen nuk e shuan
Aty nder mote
Ece me valën kurrë nuk fjete
Rrjedh Lumëbardh me pikë vese
Ma fal besën e plisin plak
Aty oxhaku tymon ende
Zjarri dogji këmbët e gjarprit
Gjurmët tuaja vrasin
Si gjuetia e shekujve
Mjegulluar e kanë historinë çakejtë
Ti rrjedh aty e qëndron ndër mote
Vëzhgon errësirën në atë Manastir
Gurët flasin e Lumëbardhi bartë mërzinë
Rrjedh Lumëbardhi Grykë Deçanit e prek shpirtin
E ia dimëron ditët caranit
Dhembja prek thellësinë
E pikon gjak i kulluar i arbërit
Truall i shenjtë me kurorë dardane
Krojet shuan etjen e shekujve
U ndala pak për të pushuar
Tek ti Lumëbardh moi nanëloke
Por ti ma dhurove qetësinë dhe hidhërimin tënd
Dalëngadalë kjo rrugë u bë kala
E gështenjat ligjërojnë shenjtërinë
Motet i bekojnë me bukë e kripë
Me etje mall e plagë shpirti
Ti Lumëbardh më mishëron më fjalë
E madhështon atë Grykë të Deçanit
Në sytë e kaltër të Lumëbardhit
E lexoj dhimbjen makbethiane
Historinë e shekujve e godet
Mes shpatullave mes vetullave…
Shkruaj balada prrenjasane..!
-Per Limit.al ne Tirane, Shkurt 2020-
