Nga Eshref Berisha – Kosovë
Sa her t’kreha mjekren e thime,
me thojt’e g’jata e t’mprehta
t’vujtjeve t’mija,
t’nxora gjak prej l’kuret,
Ti kurr’ nuk u ankove për dhime!
me thojt’e g’jata e t’mprehta
t’vujtjeve t’mija,
t’nxora gjak prej l’kuret,
Ti kurr’ nuk u ankove për dhime!
Tesh gjethet po t’bien…
edhe dje t’kan ra,
edhe neser kan’ me t’ra.
Po ti mos u ligshto…!
si nuk u ligshtove mije vite..
e i përballove mije stuhi!
Edhe n’se mbi tye
bien shkreptima e bubullima,
e nji dit patjetër do t’biesh…
T’lutem, rueje nji degë,
(edhe n’se e thyeme kjoft)
Ta shpërthesh vedin n’gjie…
E aty, t’ngjizet fara e nji sythi t’ri.
Për ket Arbëri.
![Fotografia e Eshref Berisha](https://ecp.yusercontent.com/mail?url=https%3A%2F%2Fscontent.ftia1-1.fna.fbcdn.net%2Fv%2Ft1.0-9%2F37768041_2010973972266902_5973941699305537536_n.jpg%3F_nc_cat%3D0%26oh%3D3fd3e307eaeeece07bbc909f1fb86af6%26oe%3D5BD50611&t=1532703117&ymreqid=49322e85-e656-f0ce-1c56-400007010300&sig=_VhMjx0fk3.MO8hK_5Mgzg--~C)