Poezi nga Çun Lajçi
E njoh shqiptarin
ate që s’të njeh e flet për ty
din gjithçka me t’nime
t’shtime të nxjerrune t’futune
s’ta len rrugën
s’ta len urën s’ta len ajrin
s’ta len fjalën
s’ta len vajin s’ta len kangën
lapsin as letrën malin as sopatën
Dasmat t’i din fejesat vdekjet gjamat
andrrat t’i din cironkat n’xhep
rrugët e lugët e drutë
Çka pive mbramë çka hangre sot
çka fole si fole pse fole
deshte pse deshte çka deshte
shkove ku shkove pse shkove
erdhe pse erdhe pse ike
pave çka pave pse pave
ndëgjove s’ndëgjove çka ndëgjove
E njoh shqiptarin
ate që s’e njeh vetvetën e t’njeh ty
n’lëkurën e tjetrit jeton
t’shanë e thotë jam shqiptar
