Ballina Kryesore NIKAJ – MERTURI – Lugina perëndimore e Malësisë Gjakovës – Poemë nga...

NIKAJ – MERTURI – Lugina perëndimore e Malësisë Gjakovës – Poemë nga Pal Necaj, NY, USA

       Në foto:  Pal Neçaj (djathtas) dhe Zeqir Lushaj

              Midis malit Hekur te Kakia,

              Agri, Ndërmaja, Korja, liqëni,

              janë trëmbëdhjet fshatra, krahina,

              nikaj-mertursit të gjatë sa gdhëni.

 

              Lekbibaj, Peraj, Gjonpepaj n’hije t’Kakisë,

              Curraj, Curraj Eper, Qëreshi kënd qetësie,

              fshatrat Nikaj të besës e të bujarisë,

              vëllëzër gjaku me fisin e madh Krasniqe.

 

              Brisa, Salca dhe Palçi në jugpërëndim,

              Raja, Tetaj, Btosha e Shëngjergji q’u pri,

              janë fshatrat e Merturit soji dhe trim

              ndarë prej Berishe që në lashtësi

 

              Nikaj – Merturi kurr’i nënshtruar,

              si mbi flamur dy kokat e Shqipës

              aty traditat m’të mira trashëguar,

              patriotike dhe të mikpritjës.

 

              Ato gryka, kodra, ata male

              ku edhe zogu shkon përngadalë,

              u thyën tupshëm ushtrit’osmane,

              nga nikaj-mertursit faqebardhë.

 

              Guri Murk, kala pa u pushtuar,

              prej askujt që sulmoi Malsinë,

              në hartat Stambollit i shënuar,

              simboli tmerrus për ta, Krajlitë.

 

              Qafat e Kolçit, Agrit, Ndërmaja

              ato prej shekujve flasin vetë,

              dëshmitar, lugina, pyje, pllaja

              kocka armiqësh aty kanë mbet.

 

              Si thotë fjala edhe kuvëndi,

              thuhet kënga shkruan historia

              njerëzit e mirë i rrit’dhe vëndi,

              Nikaj-Merturi nga lashtësia.

 

              Rruga udhtarësh i çan’ likpërmes,

              vinë dhe shkojnë Shkodër – Gjakovë,

              njerëzit në levizje:  halle a për qeft,

              dije e kultur’sjellin, rrëzatojnë.

 

              Ajo zonë ka nxjerrë përore, 

              burra të mënçur shum’atdhetarë,

              në fush’betejash korrën fitore,

              gjysh e nipa dëshmorë kanë rà.

 

              Sikur kataraktët e Valbonës,

              porsi valët e bardha të lumit,

              prinë trimat në krye t’kollonës,

              gra dhe burra të Nikaj Merturit.

 

              Në mbrojtje t’Plavës e të Gucisë,

              në luftën e Shtimjës deri n’Moraçë,

              Shkup, Shkodra tek Deda i Malsisë,

              armiqtë pushtuës i lanë në gjak.

 

              Shekuj kundër turqve te pavarsia,

              malazez’apo austriakë,

              shovën grekë, serbë e Italia

              Nikaj-Mertursit u kallën datën.

 

              Këndon lahuta e bie sharkia,

              për krahinën e pa nënshtruar,

              ushtritë osmane as nga krajlia,

              kur e mësyn, u thyën të turpruar.

 

              Trevë e lashtë je n’ato ana,

              gjithë lavdi pjes’e Malësisë,

              sikur një yll me dritë sa hëna,

              veshur xherdanin e bukurisë.

 

              Kullat tua jan’kthyër në kalà

              luftuan trimat për atdhen e vet,

              kryengritje turqve, beteja me Shkja,

              “Mbroni Shqiptarinë ”! Lanë amanet.

 

              Amanet kullat, bjeshkët e bardha,

              amanet çdo pllëmbë t’Arbërisë,

              amanet të vdekunit në varre,

               mos t’i shkelin këmba e robrisë.

 

              Flijimi i herojve për atdhe,

              krenaria jonë djalpasdjalit,

              gjithnjë na dukët s’porositin ne,

              “ Mani lartë, Besën e Shqiptarit”!

 

              Kanga, gëzime, dasma, qefé,

              Sa dhe zogjët ndalin ligjirimin,

              nga nikaj-mertursit pandërprerje,

              këngtarë, me zërin si të bilbilit.         

 

      –Nju Jork, Nentor 2012-

(Per Limit.al dhe gazeten e Alpeve, Dhjetor 2019-