Tre poezi nga poeti Lush Susaj

 

  1. Studentët do ja shlyejnë borxhin Shqipërisë

 

Moj pranverë, ar’sh e bardhë

Në bregdet, malet me borë

E mi çilsh lulet ma t’bukura

Për ata, studentë hyjnorë.

 

Me ty ardhtë dritë e lirisë

Dritë e shpresë për Shqipërinë

Si bekim prej Perendisë

Prej studentëve ke lavdinë.

 

Se Shqipëria nuk turpërohet

Tuj u vjedhë e shkelë me kamë

Ka studentat, ka dëshmorët

Që të gjithë e therrasin nanë.

 

Sa herë plagët kullojnë gjak

Hapur thellë nga kusarë

T’i mjekon shkolla shqipe

Me studentat, faqja e bardhë.

 

Trup e shpirtë të mavijosur

Rrahë nga mushkopolitika

Kur sundoj derri e dosa

Kur sundoj horri e frika.

 

Zot i madh që fale botën

Për studentat e lirisë

Jepu fat e ditë të bardha

Me ja shly borxhin Shqipërisë.

 

  1. Halli i studentëve të Shqipërisë

 

Studentët protestojnë

E zeza i përpini

Duan dije e kulturë

Mjaft me dokrra hini.

 

Ç’ka universiteti

Ku vajti lavdia

E mbyti nepotizmi

Rrëna e hajnia.

 

Kush i ka pushtuar

Katedra, auditore

Servilat, injorantët

Kapur dorë për dore.

 

Lekët drejtë e n’xhepa

Mësim as shkencë nuk ka

Milioner tarafi

Studenti fukara.

 

Projektet e zhvillimit

Nuk i zbardhi drita

I morën shoqatat

Kakopolitika.

 

Në grumbujt me dosje

Ka humbur laboratori

Fondi është bërë vila

Është pasurue horri.

 

I duan universitetet

T’i vjedhin ditë për ditë

Lartë i mban partia

Pa rregull e meritë.

 

Zot mos na lësho dorët

Horra dalshi fare

Rroftë universiteti

Rroftë shkolla shqiptare.

 

  1. Përçarësit e protestes studentore

 

Ç’bërë sot koleg

Ku ishe, kë prite?

Bëra mësim me tre studentë

Sjellje hipokrite.

 

I thashë që është protestë

Sotë nuk ka mësim

Është urdhër nga partia

Ta shuajmë me çdo çmim.

 

Të bëjmë sikur bëjmë

Praktika, ligjerata

T’i përçajmë studentët

Në parti e shoqata.

 

I fola prapë kolegut

Ta nxjerrim jashtë partinë

Partia mbi studentët

Mbi kombin dhe lirinë.

 

Kështu u prenë në besë

Studentët e Shqipërisë

Nga partiakët, sharlatanët

Turpi i Shqipërisë.

 

Gjithë partitë e degradimit

Hipokritët dhe servilat

Kanë me marrë poste e grada

Prapë mbi kry me pas debilat.

 

Unë besoj në të madhin Zot

Në ndriçimin e lirisë

Forca dhe mendja studentore

Që ja kthej dritën Shqipërisë.

 

Prapë besoj në kombin tim

Shqipëria s’ka dalë fare

Sa të kem studentët trima

S’kem me mbetë, me borxh as marre.