6 Janar 1940.
SHKODER
Rruga Badra, shtëpia nr. 42.
DITA E UJIT TË BEKUEM…
Njëditë shumë e ftohtë dimni. Qyteti ka ndjeh i mbuluem me borë të madhe që vazhdon me ra edhe gjatë gjithë ditës. Njerëzit janë ndrye mbrendë ndër shtëpijat e tyne. Pullazet randojnë nga trashësia e borës që i ka kalue 60 cm. Çdo oxhak gati i zhytun në borë nxjerr tym shllunga shllunga. Ndër rruga ka pak e aspak lëvizje.
Baba Kolë Radovani ishte me sherbim në Burrel.
Në shtëpinë tonë sot mbas orës 10.00 mërrijti zonja Çile Ljarja, mami e njohun në këte qytet prej kohësh. Siç më tregonte tezja Rozë, mbas orës 13.20 mbas dreke, “tek një vazo me karajfila një engjull kishte lanë një zymbyl me një bebe të vogel mbrendë”. Daja Mikel kishte vrapue në postë me lajmërue baben se Vidës, i ka lindë djalë…
Rreth orës 14.30, shpërndarësit të telegrameve iu dha bakshishi për telegramin e sjellun nga baba prej Burreli, i cili, uronte: “Fritzi me jetë të gjatë. Kola”.
Nga ora 15.45 kishte trokitë dera e shtëpisë. Daja e kishte hapë me vrap dhe kishte ftue mbrendë axhen Padër Mati Prennushi, bashkë me shokun e vet Padër Gjergj Fishtën, që sapo këthenin nga një vorrim prej Rëmajt, me marrë një “të nxeme duersh”, para se me shkue në kuvendin e fretenve në Gjuhadol.
Porsa kanë hy në dhomën e pritjes, ku ishte vendosë një tangar i madh me zjarr, tezja Rozë me bebe hopa për parzem ka hy në dhomen e miqëve dhe, Ju ka tregue:
“Sot na ka ardhë në këte shtëpi një mysafir i panjoftun për ju, e ka emnin Fritz!”…
Kanë qeshë dhe janë çue të dy në kambë për nderim të “këtij mysafiri”…
“Hajde bre burrë këtu, e me jetë të gjatë kjosh… që na paske mërrijtë ditën e tre Mbretenve!…”, ka thanë Padër Matia.
Mbas Tij, më ka marrë në krah Padër Gjergji, dhe tue më vrojtue ka thanë: “Rozë, më duket se mue po më njeh, shih si mi ka ngulë sytë!…”
Kanë pi nga një kafe dhe mbasi kanë ba urimet, janë nisë për në kuvend…
Pra, njeriu i parë ndër miqë që kam takue në këte botë asht kenë At Gjergj Fishta…
Mue nuk më kujtohet fare!..
Melbourne, 6 Janar 2005. Fritz RADOVANI
