Shumica e europianëve mendojnë gabimisht se oferta turistike është e dobët, ky është një paragjykim që e kanë edhe sllovenët.Por, shërbimet nuk janë të bezdisshme dhe as të ekzagjeruara shkruan “delo.si” në një reportazh që ia dedikon Shqipërisë.
Megjithatë, fluturimi nga Lubjana për në Tiranë zgjat rreth një orë dhe çmimet e biletave të avionëve janë të pranueshme edhe në mes të sezonit.
Rrugët nuk janë të këqija. Në disa zona më pak të zhvilluara, normalisht që rrugët nuk janë aq të mira, por nuk janë edhe aq keq sa mendohej. Nëse udhëton me makinë, duhet patur parasysh se shumica e qyteteve nuk kanë rrugë bypass, kështu që kur udhëton nëpër vend duhet të kalosh brenda qyteteve. Kjo e zgjat kohën e udhëtimit.
Gorica
Kostoja për një darkë të mirë për dy persona, me një pije, në një prej restoranteve më të mirë në Berat është 40 euro.
Në bregun e majtë të Osumit ndodhet një kodër, Gorica, ndërsa emri i qytetit të Beratit rrjedh nga sllavishtja e vjetër, nga fjala Beli Grad. Në të djathtë ndodhet Kalaja me një fortesë bizantine dhe një muze të jashtëzakonshëm në manastirin e Onufrit. Nga maja e kodrës është një pamje e jashtëzakonshme e qytetit dhe lumi që kalon mes dy kodrave. Në çdo gur të fortesës ndihet një atmosferë e veçantë. Një vend i tillë harrohet me vështirësi.
Gjirokastra
Në qytetin e dytë të UNESCO-s, Gjirokastra, rreth katër orë me makinë në drejtim të jugut, ndodhet një fortesë 336 metra e lartë që mban një muze me armë të vjetra. Në mur, ekspozohet me krenari një avion ushtarak amerikan, që në vitin 1957, për shkak të një defekti teknik, duhej të ulej pranë Tiranës.
Versioni i kësaj historie në gazetën shqiptare është shumë ndryshe, bëhej fjalë për një avion spiun të forcave imperialiste nga Perëndimi, që ushtria shqiptare e rrëzoi. Piloti ishte gjallë dhe më pas u la i lirë. Avioni ishte lënë si një trofe në anë të fortesës historike.
Çmime të ulëta dhe njerëz miqësor
Llogaraja është krejtësisht ndryshe nga Saranda dhe është vetëm 50 kilometra në veri të Dhërmiut. Dhomat këtu nuk janë të nxehta dhe shkohet nëpërmjet një rruge spektakolare që ngrihet rreth 1 000 metra mbi nivelin e detit. Guidat thonë se është mes më të rrezikshmeve në vend. Por, hija në hotelet në majë të kalimit dhe pemët në Parkun Kombëtar të Llogarasë, të paktën gjatë muajve të verës, shpërblejnë 20 minuta ankth.
Një pikë e mirë për të qëndruar është resorti turistik Llogara, që në kopshtin e tij të madh ka drerë që hanë nga duart e turistëve. Nga këtu mund të zgjidhni të bëni ecje të shkurtëra ose të gjata. Jeni me fat nëse takoni ndonjë. Shqiptarët nuk para bëjnë ecje në mal.
Ushqimi është i mirë në Shqipëri. Jo vetëm sepse ata dinë si të gatuajnë, por edhe sepse ushqimet e tyre nuk janë shumë të globalizuar kështu që për herë të parë mund të provohen vetëm këtu. /ata
