“Ajo që është e mrekullueshme për Istanbul Photo Awards është se çdo vit, ju ndaloni kohën dhe e kuptoni, ju ndani kohë për të parë me të vërtetë se çfarë ndodhi për 12 muaj”, tha kryetarja e jurisë së konkursit të këtij viti.
Marion Mertens, një tregimtare vizuale nga Franca, për Anadolu Agency (AA) i dha përshtypjet e saj për fotografitë fituese të këtij viti.
Mertens tha se Foto e Vitit, e titulluar “Dashuria e nënës” dhe e realizuar nga fotografi nga Bangladeshi, Mohammed Shajahan, ishte “një pamje shumë e fuqishme”, dhe fuqia e saj rrjedh nga strehimi i lajmeve, cilësive njerëzore dhe personale në të njëjtën kohë.
Duke vënë në dukje se fotografia i bën thirrje shikuesit dhe u kujton rastet që u “vodhën” të dashurit gjatë pandemisë, ajo shtoi se “shumë njerëz, përfshirë edhe unë, kishin shumë momente kur po mendonim për prindërit dhe ne nuk mund t’i shihnim ose duhej të organizoheshim për t’i parë”.
“Dhe unë mendoj se kjo është arsyeja pse është një pamje e fuqishme”, theksoi ajo, duke shtuar: “Sepse është një pamje shumë njerëzore”.
Mertens komentoi edhe mbi teknikalitetin e jashtëzakonshëm të fotografisë, e cila ishte realizuar bardh e zi me një sfond të paqartë.
“Kjo solli më shumë fuqi në fotografi sepse, për ndonjë arsye, kjo spikati. Unë gjithashtu mendoj se ajo që ishte interesante në lidhje me atë fotografi është se ne nuk shohim shumë; është një fotografi shumë e afërt. Kështu që ju në të vërtetë nuk e dini cili shtet është. Pra, është një çështje që ka të bëjë më shumë me lidhjen, në njëfarë mënyre, ju nuk mendoni se është larg. Është mami dhe ka një zemër, dhe lulet … dhe unë mendoj se është universale, apo ajo?”, thotë Mertens.
Në vitin e saj të pestë në juri, Mertens foli edhe për shumëllojshmërinë e perspektivave që vijnë nga prejardhje të ndryshme brenda jurisë.
“Ne të gjithë jemi shumë të ndryshëm. Të gjithë kemi ardhur nga vende të ndryshme. Të gjithë kemi aftësi të ndryshme”, tha ajo.
“Ajo që është interesante në lidhje me konkursin është që ne të marrim më shumë fotografi nga më shumë vende. Ka gara të ndryshme në të gjithë botën dhe ne gjithmonë jemi të ndryshëm”, shtoi Mertens.
“Të mos qënit nga i njëjti vend ose i njëjti departament, apo e njëjta fushë e ekspertizës, e bën jurinë vërtet të fuqishme”, shtoi ajo.
E ngazëllyer që kishte dy çmime të tjera në vitin e shtatë të konkursit: “Storje-Jeta e përditshme” dhe Storje-Portret, ajo tha: “Pra, ajo që është interesante për Istanbul Photo Awards është se neve na lejohet të zgjedhim pak nga gjithçka”.
“Nëse shikoni fituesit e kategorisë së sporteve këtë vit, keni aksion, por çmimi i parë janë tifozët dhe COVID, tifozët në stadiumin çek, të irrituar që nuk mund të marrin pjesë. Pra, është më shumë një pamje njerëzore. Por, është edhe përplasja me motoçikletë, e cila është një fotografi aksioni. Dhe pastaj ju keni çmimin e tretë. Është më shumë një foto sportive shumë vizive me ‘Log Pile Bouldering’ (titulli i fotos)”, shprehet Mertens.
Ajo gjithashtu dha detaje për kriteret që juria miratoi gjatë përzgjedhjes së fituesve. Duke menduar për kriterin më domethënës, ajo tha: “Është storja. Është ajo që tregon. Por, është gjithashtu ajo që tregohet. Është gjithashtu ajo që të bën të ndihesh në një farë mënyre. Pra, është gjithmonë një përzierje e atyre tre ose më shumë gjërave”.
“Por, unë mendoj se për mua ajo që e bën një foto me të vërtetë të fuqishme është ajo që ju tregon juve dhe se si ju lidheni si qenie njerëzore me foton”, tha ajo duke shtuar se: “Ana njerëzore është gjithmonë ajo që unë e shoh më të fuqishme për t’u tërhequr nga një foto”.
Lidhur me fituesin e çmimit të dytë në kategorinë “Lajme tek”, që tregon të burgosurit në një burg me kushte të vështira për të hyrë në El Salvador, ku anëtarët e bandës së rrezikshme ishin të burgosur, Mertens tha se qasja është një kriter thelbësor edhe për fotografinë.
“Ju keni mënyrën tuaj, talentin tuaj si fotograf, por një nga parimet e fotografisë është të jesh në vendin e duhur”, theksoi ajo.
“Për shembull, për Yuri Cortez-in, fotografin, mendoj se të gjithë kemi rënë dakord se fotografia ishte me të vërtetë e mirë, por qasja ishte e mahnitshme. Dhe unë mendoj se kur mund të kombinosh qasjen me foton e mirë është e mahnitshme”, tha Mertens.
Ajo tha se pavarësisht nga pandemia e koronavirusit, shumëllojshmëria e fotografive dhe temave të paraqitura për konkursin ishte mbresëlënëse. Ajo tha se ishte i dukshëm numri i fotografive përkundër pandemisë.
“Ne kemi shumë njerëz nga çdo pjesë e vetme e botës dhe shumë fotografi – foto që nuk i kemi parë kurrë, të cilat nuk janë publikuar”, theksoi ajo.
Duke deklaruar se juria mori një numër të madh fotografish që pasqyrojnë jetën me koronavirusin e ri, Mertens tha: “Ajo që ishte interesante për COVID-19 është se fotografitë nuk ishin kurrë të njëjtat”.
“Ne nuk e kuptonim se kishte fotografi të të rinjve me COVID-19 dhe mjekë dhe më pas kërkime mjekësore, sporte dhe COVID-19. Por, në pjesë të ndryshme dhe nivele të ndryshme të shoqërisë. Kjo ju bën të udhëtoni në të gjithë botën. Dhe nuk është e njëjta fotografi, asnjëherë”, tha ajo.
Mertens përgëzoi të gjithë pjesëmarrësit, të cilët e bënë “shumë të vështirë” për jurinë të zgjidhte fituesit.
Ajo u bëri thirrje fotoreporterëve në të gjithë botën që të marrin pjesë në konkurs, pavarësisht nëse ata punojnë për agjenci të mëdha apo janë profesionistë të pavarur.
“Ne ishim shumë të lumtur kur kuptuam se kishte shumë profesionistë të pavarur që ishin fitues. Kjo për shkak se është interesante, tregon se fotografë të pavarur tregojnë punën e tyre dhe ata mund të fitojnë”, tha ajo, duke shtuar: “Nuk janë vetëm organizatat e mëdha ato që mund të kenë çmime dhe që prodhojnë materiale”.
Megjithatë, ajo shprehu zhgënjimin e saj që bota e fotografisë është e ndryshme sesa kur ajo filloi të fotografojë 35 vjet më parë, me atë që “agjencitë paguajnë më pak sesa më parë (për fotografi)”.
“Unë mendoj se industria është në telashe dhe po vuan. Industria e fotografisë po vuan. Fotografët kanë pasionin dhe dëshirën e tyre për të fotografuar”, theksoi ajo.
“Shikimi i një fotografie është gjithmonë diçka që ju ndryshon. Ajo hap botët tuaja. Ndonjëherë ju trondit, ndonjëherë nuk jeni dakord, ndonjëherë jeni i befasuar, por mendoj se është diçka që nuk ju lë të paprekur, ka një efekt”, shtoi Mertens.
“Unë e dua fotografinë, mendoj se çdo person i vetëm duhet të vazhdojë të shkrepë fotografi dhe të tregojë se çfarë është bota dhe të mos ndjehet i frikësuar nga shfaqja e realitetit”, tha ajo, duke shtuar: “Për shkak se fotografia është gjuha më e mirë në botë, është universale”.
Informacionet në lidhje me jurinë e vitit 2021 dhe fotografitë fituese të çmimeve mund t’i merrni përmes faqes në internet http://istanbulphotoawards.com.
