Kush e di ku është Lumëbardhi
Aty poshtë
Me dorë prek ujin e tij ngjyrë loti
Nga Restorant “Natyra”
Restorant që rri zgjuar
Në prehrin e Lumëbardhit
I etur pret poetin pelegrin kohe
Se, e di
Ai nuk ngopet me madhështinë e bjeshkëve
Dhe ngrihet lartë me vargun bashkë
Edhe shqipet fluturojnë me fjalën e tij
Por zhdirgjen edhe në foletë e tyre
Në pullaze kullash rrinë shtathedhur.
Lumëbardhi oshtinë
Sjell pranverën bashkë me poetin
E aty tek lapsi i tretur në ujë
Roje rri fjala histori
Poshtë gurëve të lumit priste
T’i zgjatet dora engjëllore e poetit
E ai nuk ngopet me freskinë e ujit
Lapsi ruan atë fjalën e artë
Rrugëtuar ndër shekuj
Të lagur me lotin e tokës
Vargu përplasë valët e Lumëbardhit
Kacafytje kohërash
Atëherë vargu ngjitet edhe më lartë
Bashkë me valët e serta
Ky është ai poeti
Që gjithmonë jetës i bën dritë…
(Tiranë, e shtunë, 27 mars 2021)