KORI I PIKAVE TË SHIUT
Ngadalë zbresin si këngë lashtësie…
Aguliçet e moteve më lagen n’ballë,
Kori i pikave të shiut loz mbi qepallë
Jehojnë zemrash tingujsh simfonie.
Shelgu u zgjua me degë plot premtim,
Vijat e shiut paqe n’udhëtime gjetën –
Në dy zemra gëzimet s’u tretën, shih
Shiu puth gjethet pa zë, as trokëllim.
Kori i pikave i rrafën defet e qeshjes,
Sikur pëshpërisin rrezet n’largësi, një
Rè pikturon portrete – guaska në shi;
Lulet rendin pas ngjyrash të veshjes.
Tempullit t’shiut hapen dyert e arta.
Shijavinës një grua prehje ka gjetur,
N’arabeskë gjiri fshihen yjtë e etur-
Tej lumit lypi zogun-flatra të zjarrta.
Dëgjoj ylbere nga larg që thërresin,
Shiu është dekor drame në natyrë…
Udha e qumështit ka sall një ngjyrë,
As kori i pikave pa begati s’zbresin.
E enjte, 31 shëndré 2020, në
Dardaninë Ilire
POETI NUK MPOSHTET
S’më mposhtë plumbi as shigjeta,
Misionin tim kurrë pa mohuar, as
Vë vargje në këngë pa i verifikuar
N’këtë çast t’më shkurtohet jeta!
T’drejtat e veta si profetizon poeti,
Mbështetën në bindje të shpresave,
Bilonjat të rriten larg këmesave, me
Forcash t’mia le të tundet dhe deti!
U tërbofshin grafomanët nga inati!
Vargu im me paqë fletësh flatron…
Mburoja e rimash i kundërsulmon,
Pa trill t’mendjes – jam poet fshati.
Gëzimi vjen në jetë kuptimplotë!
As thesaret fare s’i pata lakmi, as
Floririn se honepsa dot për poezi;
Por këngën mos të ma vrisni dot!
Ju vërsulem si kamikazë më trim,
Pas artit jam i dhënë përjetësisht,
I lirë të gjejë frymëzime qetësisht
Pena ime urtake kërkon dyluftim.
Me shpifje finoke më keni dënuar!
Kurorë vargjesh ja po iu gërshetoj,
Ditësh lavdie gjethe lari ëndërroj,e
Pas shpine dushmanët’poshtëruar.
Udbashë ziosh le t’iu jam fajtuar,
Jam betuar universit e n’gjithësi!
Turmën pa tru ndalon imja poezi;
Paqe jo! Për shpagë jam betuar!
E martë, 28 shëndré 2020, në
Dardaninë Ilire
TAKIMI ME TË VJETRIN E FSHATIT
Xhaxhin Nuhë n’udhëkryqe e takova,
U përshëndetëm përplotë me njerësi,
Me stërnipa – tha – jam bërë fëmi –
Shekullin tim n’lakmira e mashtrova!
Sa rrefenja ke ende të pashpjeguara?
Me sa arna ke arnuar të tëra kujtimet,
Malit të lashtë sa mirë ia din burimet;
Po dasmat sa ngelën të pa dasmuara?
– Tepricat at dit’e sot si kam kuptuar!
Këto me dhunë na i kërkonte qeveria…
Ne iu ofronim morra, tartabiçe e thnia;
Aksion’i armëve lemeri e pashpjeguar.
Xha Nuhën e tromaksin dhe vizikat,
T’linim vatanin – shpinës ngulur thikat!
E hënë, 27 shëndré 2020, në
Dardaninë Ilire
