Nga Mark Marku – Tiranë
Sot ditë e një vitë 7 Shkurt 2018— 7 Shkurt 2019 ,është një datë që nuk harrohët kurrë, një dhimbje që nuk shuhët kurrë e përjetohët në cdo segment të jetës e veprimtarisë së pjestarëvë të famijljes ,të motrave ,të njerëzvë të gjakut dhe të Oxhakut ,por edhe të gjithë atyre njërëzve që i deshi dhe e deshën me pastërtinë njerëzore e shpirtërore.
Eh pra sot 7 shkurt 2019 ,nje vit nga dita që ndërroj jetë Dr.Pëllumb HOXHA djali i vetëm i Arif Hoxhës,i cili u lind e u rrit në qytetin e Kukësit dhe për më shumë së 15 vitë është banor i Njësië Administrativë në Rrugën ‘’Djati,, Tiranë .Ky Djalosh pas shkollës së mesme në Kukës ,do të vijonte studimet më tej dhe Dr.Pëllumbi u shkollua për 5 vite në Universitetin e Tiranës, në Fakultetin e Mjeksisë-Dega -Mjeksi e Pëgjitheshme ,dhe pas përfundimit të universitëtit do të shërbente në fshatrat e rrethit të Kukësit si mjek për disa vite ,duke qenë në ndihmë dhe pranë banorëve për cdo nevoj shendetësore që ata kishin ,duke krijuar një mardhënie të ngushtë me ta dhe një reputacion e respekt për punën e tij humane.Pas disa vitësh punë ai nis përsëri studimet e tij për tu specializuar më tej në shërbimin shëndëtësor ,specializim që e përfundoj me sukses dhe rëzultatë shumë të mira .Mbarimi I specializimit më suksës i dha mundësinë që të fillontë punë në Kryeqytet në Tiranë, duke punuar në disa qëndra shendetësore të kryeqyteti, ku ashtu si në Kukës, edhe këtu do të jepte ndjeshëm kontributin e tij si mjek familje , ndaj banorëve, ku ai shërbente ,duke qenë pranë tyre jo vetëm në ditët e zakonshmë dhe orarin e punës ,por kur e thërisnin ai ishte i gatëshëm dhe njeri i pa përtuar në cdo kohë ditën dhe natën ,në kohë festa apo pushimi,shpesh e shikojë më cantën e mjekut ku thoshte më kërkojnë së është një fëmijë sëmurë apo një pjëstar I një familje të cilit duhët të shkoj patjëtër atjë në fashtrat përreth Qëndrës Shëndëtëorë të Ish Kombinatit Tekstilevë Tiranë ,e pastaj vitet e fundit ne ate te Saukut ,nuk mund të rri pa I dhënë ndihmën ata kanë nevojë e unë prandaj jam në shërbim të tyre,po a kanë mjek tjeter aty ,po bësimin e kanë shumë kur më shohin mua ,e kjo të bën të ndalësh e të vlersosh që ai kryente punën jo vëtëm më passion por edhe si një profesionist i mirë ,e tash edhe me experience te gjate ,c’ ka kjo patur rëndësi në ushtrimin e detyrës së tij si Mjek Familje. Fati dhe dëshira e familjës së tij e deshi që të bënte zgjidhjen më shumë mundime që të ndërtonin një banësë për jetësë me familjën në adrësën e mësipërme ,ku sëbashku qëlloj të ishim shumë afër më shteoite tona, ku sot banjo edhe unë dhe shumë komshi të tjerë ,familajrë të mirë dhe qytëtarë të devotëshëm për një shoqëri Europianë.
Gjatë kësaj përiudhë prej më shumë së 15 vite njohje kaluam shumë mirë si komshinj ,babai i tij Arif Hoxha ishte një njëri shumë i vecantë dhe një njëri mjaftë i dashur e i respektuar. Disa vite para së të ndrrontë jetë e kishte shumë merak të përfundonte së ndërtuari një shtëpi të thjështë ,por që të plotësontë nëvojat e familjës së tij, u lodhë shumë,por sëbashku më familjën e tij ja arriti ta përfundonte dhe ta gëzonte ,por për pak kohë frytet e mundit të tij. Për të ishtë shtëpia e katërt që ndërtonte që nga ajo në fshat në Borje ,dy në Kukës dhe kjo në Tiranë ,eh ja, ja cfarë lodhje ka jeta e njeriut në vëndin tonë,po kjo prap mund të mos e quajmë ‘’Asgjë ,,po kur mëndon se pas një jetë punë,më kaq lodhje ,kur të duket së u bërë pak rehat,këputet jeta dhe nuk gëzon të gjitha frytet e saj për të cilat u robtove por edhe që të takojnë ti gëzosh më familjarët tuaj,se ato fryte janë më mundin e djersën tënde dhe të famijës,jeta këputet dhe largohësh në përjëtësi. Ndodh shpesh gjatë jetës që njërëzit për shumë arsye bëjnë zbukurimë të figurës së një njeriu të ndershëm ,puntor i palodhur,të dashur ,të respëktuar ,që nuk mërziteshe më atë, të qëndrojë disa orë në bisedë,pasi mesoje nga përvoja e jëtës së tij dhe mund të bëje një apo disa libra më histori të kaluara dhe të jetuar shumë nga vete prej tij.Po portreti i Arif Hoxhës kishte shumë fisnikëri e vyrtytë të një burri Malsie,pa asnjë teprim ,të tjërë e kanë njohur edhe më shumë së unë ,por mëndimet e mia për të janë këto që ju shkruaj .
Ashtu si cilësova më sipër ai la pas katër fëmijë të mrëkulluëshëm e zot shtëpie në këtë banësë ,që më tha në të gjallë të tij ,do jetë e fundit dhe në fakt e fundi mbeti për Arif Hoxhën,ai u nda nga jeta dhe la pas të birin Doktor Pëllumbin si kryefamiljari i kësaj familje ,sëbashku më Nënën ,bashkëhortën e tij ,një grua zonjë e zëmër madhe ,e vec fjalë të ëmbla e uruse dëgjon prej saj gjithnjë,burrnëshë ,njëri shumë e dashur e fisnike ,ai la Dr.Pëllumbin të martuar më bashkëshortën Violetën e cila edhe ajo është mjeke e mirëkualifikuar për Endokrinologe dhe më titull Shkëncor në këtë fushë, më një eksperiencë të gjatë e reputacion në Spitalin Shtetëror të Tiranës. Sëbashku cifti i mjëkëvë u gëzuan dhe lumturuan më dy vajza e një djalë ,secili më i mirë se tjetri po natyrisht që ishte i lumturuar sa ishte gjallë edhe gjyshi Arif e gjyshja që jeton sot me ta .
Dr.Pëllumb Arif Hoxha si njeri human gjatë kohës që jetoj në kumunitetin tonë sëbashku më bashkëshortën e tij Viloleta,gjthnjë do të ishin njërëzit që do të gjëndëshin pranë kujdo në lagjen tone,për ndihmë mjeksore që ata kishin nevojë. Nëna e Dr. Pëllumbit ishte edhe një edukatorë shumë e mirë për fëmijët dhe ata do e pysin e dëgjonin për cdo gjë,ajo gjithnjë është ndjërë zonjë shtëpie.Se vërtët athërë kur të pyesin ndjehësh zonjë apo zot shtëpie. Kështu që ky cift mjekësh e ka patur më të lehtë ta kryenin misionin e tyre human si gjatë orarit të punës në detyre ,dhe jashtë këtij orari,si në Qëndrën shëndetësorë ,por edhe në Spitalin Shtetëror të Tiranës .Ata do të ishin të gjëndëshëm gjithnjë për të ndihmuar njërëzit që kishin nëvojë për Mjek duke i orientuar drejt së cfar duhët të bënin për të kapërcyër problemet me shëndetin që kishin ,ishin cift i pa përtuar, në cdo orë të ditës apo të natës ,pa përfillur hallet apo problemet që ata mund të kishin në familje apo në punën e tyre ,e kështu do të njiheshin nga të gjithë si një cift mjekësh model të admiruëshëm më një rëspekt të vecantë në komunitëtin tonë.
Dita e 7 Shkurti është një datë ,që të te kujton një njeri të mirë,një djalë I dashur dhe I perkushtuar për prindërit e tij, një bashkëshort dhe një baba shumë I dashur dhe I perkushtuar ,te kujton diten e ndarjes nga jeta të një shoku miku,të një xhitoni shumë të mirë ,por kjo ditë është dhe mbetet dita e një dhimbje të madhe ,e cila nuk shuhet kurrë gjatë gjithë jëtës,për Nënën ,Bashkëshortën ,Fëmijët ,Motrat ,Njërëzit e Dashur të gjakut e të Oxhakut të Dr.Pëllumb Hoxha. Njëriut që la ëmër e respekt kudo punoj e jetoj ,por edhe për ne që tash sa vite jetojmë shumë në afërsi si komoshi shumë i mirë.
Po jeta qënka e pa besë ,nuk qe e thënë dhe e shkruar që djali që la pas si zëvëndësuës i denjë më familjën e tij, Arif Hoxha nga Borja e rrethit Kukës, të jetoj gjatë ,kështu Zoti paska dashtë që Dr.Pëllumb Hoxha ,të shkojë në Parajsë ,endë në gjysmën e jetës së tij, moshë akoma e re, e pra, pa i bërë 51 vite të jëtës së tij .Ndarja nga jeta e Doktor Pëllumb Hoxha në këtë moshë ishte por dhe mbetet shumë tronditëse në mëndje,shpirt e në zemër për gjithë familajrët e tij .Kjo ndarje tragjike e këtij burri të qeshur e të shoqërueshëm më shumë miq e shokë kudo,këtij njeriu human e të pa përtuar në cdo vënd e kohë,dukë gëzuar respekt e admirim,do të shkaktonte një dhimbje të madhe në këtë familjë si për Nënën e tij,tashme kush është prind e ndjen këtë qe them edhe me shumë ,Bashkëshorten Dr.Violeta,për Vjazat e tij Alina dhë Erisa—për djalin e tij Boris që e la zot shtëpie në moshë rinore.Motrat e tij Elvira –Mirsia –Gerta.
Po kjo dhimbja e thëllë që ka shaktuar ndarja e tij nga jeta edhe pse u bë një vit sot në këtë ditë malli e kujtimesh për Dr.Pëllumb Hoxhën të shoqëruara me emocione të forta pranë varrit ku prehët në përjëtsi ,ishin të pranishme edhe sot,ndonëse ditët ,muajt ikin, e tash vitet i lejnë vëndin njëri- tjetrit. Ai i mungon familjës i mungon të gjithë njerëzëve të tij të dashur ,i mungon shoqërisë ,miqësisë,komshinjëvë ,ai i mungon të gjithë atyrë njërëzve që e njohën gjatë jetës i deshi dhe e deshën.
Sot u bë një vitë pa prezëncën e tij ne familje dhe shoqëri,e vitët do shtohën por ai do mbetët në shpirtin e zëmrat e tyre, i përjëtshëm dukë mos u harruar kurrë.Po dhimbja për Doktor Pëllumb Hoxha që para një viti kur u nda nga jeta dhe sot do ta përjetonim jo vëtëm nga familja e tij Nëna-Bashkëshortja –motrat por të gjithë Nipat ,mbesat ,kushurinjtë e tij që edhe pse larg në emigracion do ishin pranë familjës sot në këtë një vjetor për të bërë homazh pranë varrit ku prehët Dr. Pëllumb Hoxha ,për ti shpreh ngushllime Nanës së tij ,bashkëshortës dhe fëmijëve. Kjo dhimbje dhe këto emocione janë ndjerë edhe tek ne të pranishmit në këtë ditë kujtimi për Doktorin Tonë, si komshinjë e dashamirës të tij që jetuam në afërsi sëbashku për disa vite dhe kemi kaluar në harmoni e respekt të ndërsjëlltë ashtu si në vllazni më të ,po dhimbja është ndjerë edhe nga shokët e miqtë e tij, të familjës ,por edhe miqtë e shumtë që kishte ai si në vëndlinjde në Kukës ,në Tiranë e kudo në Shqipëri,secili shprehet me mezazhin që dërgon edhe në faqën e internetit, ata ndjenë dhëmbshurinë ,kujtimin,e respektin për doktorin ,kolegun,shokun mikun e tyre.Edhe unë doktor i dashur do të kujtoj shumë gjera për ty por edhe ditën e fundit që të takova për së gjalli , më shpresë së do triumfojë ,ishe optimist , teksa më pyesje gjërë e gjatë, e shpresa që do triumfojë na mbante,u ndamë më një puthje në ballë para një vite ,teksa ishe fare afër kësaj ditë fatale të shuarjes së jetës tuaj,e nuk u takuam më përsëgjalli . Eh Doktor Pëllumb Arif Hoxha sa i mungon Nënës tënde vetëm ajo e di ,bashkëshortës fëmijëvë ajo e di ,fëmijëve vetëm ata e ndjejnë dhe e dijnë motrave ato e dijnë ,njërëzvë tuaj të dashur ,që te gjithe jam I bindur se të kujtojnë shpesh .
Vërtet na mungon e të kujtojmë me mallë Doktor … ,po kjo datë do mbetët një datë e ditë dhimbje që nuk shuhet asnjëherë për familjen tënde e të dashurit tuaj.
I paharruar .Të ndrit shpirti!
Pushofsh në Paqe Dr.Pëllumb Hoxha!
Tiranë, 7 Shkurt 2019
