I duhet thënë turko-memurrve, pisave që kanë mbetur si vemje kudo në trojet shqiptare e veç nxijnë e kalbëzojnë me frymën e tyre të keqe, duke share e shpifur e denigruar shqiptaret autoktonë:
Kjo është Malesia, pra!!
Kjo bukuri e pastërti, kjo harmoni ngjyrash e drite, e kështu ka qënë e pandrruar me shekuj para e pas koha e Gjergj Kastriotit të madh, kreshnikut tonë të lavdishëm, e mbetur e pa përzierë dhe e pa flligur me gjakun e pushtuesit barbar osmane, ajo hordhi e egër, e zezë, vrastare, që kurrë nuk e lodhi etja për gjak e krime. Nese nuk do të na rrafshonte turku me kokëprerje shekull pas shekulli, e te mos na coptonte Europa, do te ishim populli më i madh në Ballkan. Por të mos harrojmë se keq na kanë bërë të tjerët por keq e më keq ja kemi bërë vetes duke ndrruar çdo cilësi e traditë arberore e duke u bërë më të fëlligtë se vetë pushtuesit, se ja ku i kemi, shkojnë si zorraxhinj tek tyrbja e Sulltan m. Muratit, e kush shkon e falet atje, veç gjak shqiptari nuk ka.
Kurrë s’na ka mungura trimëria djemeve dhe burrave as bukuria e grave e vajzave shqiptare , por kurrë nuk na kanë munguar as zorraxhijtë e dylberët e Anadollit që sillen në trojet shqiptare si hiena.
8 korrik 2018