Shkruan: Florim Zeqa 03.12.2024
Në historinë më të re të Kosovës, përkatësisht nga shpallja e Deklaratës së Pavarësisë së 2 Korrikut të vitit 1990, të rregullt dhe ushtrues detyre i kemi pasur hiq më pak se shtatë president: Ibrahim Rugova, Fatmir Sejdiu, Jakup Krasniqi, Behgjet Pacolli, Atifete Jahjaga, Hashim Thaqi dhe Vjosa Osmani!
Nga pazaret politike deri tek zarfi në Kuvend
Njëri prej tyre apo më mirë të themi i pari prej tyre është Ibrahim Rugova, i zgjedhur me votën e qytetarëve në zgjedhjet nacionale të vitit 1992 sipas Kushtetutës së Kaçanikut. Rugova jo vetëm që është më i madhi, është i papërseritshmi dhe i përjetshmi në historinë e Kosovës.
Ai, edhe pse nuk ndodhet fizikisht në mesin tonë, jeton në zemrat e çdo shqiptari, si njeriu që i ndërtoj themelet e shtetit të pavarur dhe sovran të Republikës së Kosovës!
Ikja e parakohshme e presidentit Rugova la boshllëk të madh, por rrugën e trasuar nga ai e vazhdoi me sukses të madh pasuesi i parë i tij, z. Fatmir Sejdiu.
Mirëpo, kundërshtarët e filozofisë politike rugoviane në Parlamentin e Kosovës e shfrytëzuan një vakum ligjor për ta dërguar në ‘Kushtetuese’ ushtrimin e dyfisht të posteve politike njëkohësisht: atë të presidentit dhe kryetarit të partisë!
Në këtë situatë, Fatmir Sejdiu e zgjodhi t’i qëndroj besnik drejtimit të LDK-së, të Lokomotivës Rugoviane deri në vitin 2010.
Pas tij, ushtrues detyre i presidentit nga pozita e kryeparlamentarit u caktua z. Jakup Krasniqi deri në zgjedhjen e Behgjet Pacollit, i cili pas 45 ditësh shkarkohet, për shkak se Gjykata Kushtetuese gjeti shkelje procedurale gjatë votimit të tij në Kuvend.
Pas këtij momenti, u krijua një situatë konfliktuoze mes subjekteve politike në Kuvend për zgjedhjen e presidentit, me ç’rast erdhi deri tek ndërhyrja e paprecedent ndërkombëtare përmes “Zarfit” famoz të ambasadorit amerikan, Christopher Dell, përmes të cilit Kosovës i erdhi në krye të shtetit një police e thjeshtë e një stacioni policor në kryeqytet me emrin Atifete Jahjaga, e panjohur në opinion, mdadje edhe për kolegët e saj polic në kryeqytet!
Kjo në fakt, kjo nuk ishte punë “llotarie” që na erdhi nga zarfi, por fshihet diçka tjetër më e madhe pas kësaj zgjedhje enigmatike, për të cilën nuk dëshirojë të flas tani!
Pas Atifete Jahjagës, radha i erdhi Hashim Thaçit, i cili erdhi si produkt i marrëveshjes së partnerëve në koalicion PDK-LDK, më kushtin që LDK-së për herë të parë t’i jepet posti i kryeministrit!
Pas arrestimit të turpshëm të presidentit Hashim Thaqi nga Gjykata Speciale, fillimisht si ushtruese detyre nga posti i kryeparlamentares u zgjodh znj. Vjosa Osman inga LDK-ja!
E quajta të turpshëm për Kosovën arrestimin e presidentit, për faktin se është hera e parë në historinë e shteteve demokratike që t’i arrestohet i pari i shtetit me imunitet brenda mandatit kushtetues!
Prishja e koalicionit LVV-LDK e prodhojë një situatë të re dhe të jashtëzakonshme në vend!
Ish kryeparlamentarja nga radhët e LDK-së, e cila postin e kryeministrit në vitin 2019 e kishte humbur për një grusht vota, për ambicie të sëmuara karrieriste i kthen shpinën LDK-së dhe i vardiset kundërshtarit politik, Albin Kurtit!
Ky veprim i turpshëm i të privilegjuarës së LDK-së, i kishte irrituar tejë mase drejtuesit e partisë, të cilët e shkarkojnë nga të gjitha postet partiake (nënkryetare dhe anëtare e kryesisë qendrore).
Kështu Vjosa Osmani, e mbuluar me turpin e tradhtisë erdhi në krye të shtetit, duke u kthyer në marionetë të kryeministrit, të cilit i qëndroj besnike deri në ditët e fundit dhe ia mbulojë të gjitha dështimet dhe skandalet qeveritare për përfitime personale (për të cilat nuk dëshirojë të flas tani), përshirë edhe prishjet e raporteve me ndërkombëtarët!
Presidentja marionetë i heshti edhe sanksionet ndërkombëtare, i heshti tenderët njëburimor të qeverisë, e heshti skandalin e përmasave ballkanike të ministrit Martin Berishaj, heshti, heshti dhe vetëm heshti deri në fund të mandatit politik të kësaj qeverie!
Dhe vetëm tani, kur po e sheh edhe fundin e saj politik, ia ktheu shkelmat Albin Kurtit siq ia ktheu shkelmat Fatmir Sejdiut dhe Isa Mustafës!
Qëllimi i këtij shkrimi nuk ishte personalizimi, por përkujtimi i një historie të presidentëve të Kosovës për gjeneratat e reja, por edhe i ngritjes së kërkesës së ndryshimeve kushtetuese për zgjedhjen e presidentit drejtëpërdrejt nga populli, për të larguar një herë e përgjithmonë pazaret dhe kontrabandimin e zgjedhjes së presidentit në Kuvend.