E ZHYTUN RRUGËVE TË DASHNISË
Nga poetja Alisa BEKTESHI – Gjilan
Ambёl m’ka mbetё mes gishtrinjёve qё kur prekja
ft’yrёn tande
edhe shkёmbinjtё e fuqishëm
qё ishin ba si muri mes dallgёve mbi mua,
pёrplaseshin bashkё me ty
M’kishe dalldisё
a e di
Zhytesha pa frikё mes tyre e fajet t’i pata lanё ty
se dashnija jote s’ma nginte as edhe buzёn e sipёrme
qё ma kafshoje sa herё qё provoja tё flisja diҁka
Nuk mund të ngihesha me praninë tande
Tanё kёtё zhytje të thellë ua përkushtoj syve të tu
se m’rrinë t’u gёrmu nёn hijen e qepallave tё mia
si dielli kur pёrqafet me detin pёr me ma vu flakёn.
Dashnija m’pёrplaste dallgёve
ҁdo herё qё mendtë kah ti i sillsha
E zhytun udhëve pa fund të dashnisë
menxi e prisja fytyrёs sime shijen tande
tё cilën thellё vetes e ndieja
aq thellë sa s‘mujë as tash me harrue
Gjilan, 31 janar 2022