“Revolucioni ynё, edhe pse i pёrmasave tё vogla, arriti tё rrёzonte njё sistem tё zvetënuar, diktaturёn portugeze, e cila zgjati thuajse 50 vjet. Besoj se nё ato momente, nё ato ditё, në ato javё e muaj, nuk ekzistonte popull mё i revoltuar se populli portugez. Populli ishte derdhur rrugёve dhe bёri gjithçka qё duhej tё bёnte, qё revolucioni tё jepte fryt.
Çfarё ka mbetur sot nga tërë kёto? Politika ushtrohet si profesion. Njerёzit kanё reshtur sё interesuari. Secili shikon veten e tij. Gjendja ka ndryshuar kaq shumё, sa tё bёn tё pyesёsh veten: mos ndoshta bёhet fjalё pёr njё popull tjetёr?… Çfarё ёshtё njeriu nёse nuk mendon pёr fёmijёt e tij?”
–Hose (José) SARAMANGO, shkrimtar nobelist (1922 – 2010)-