Qelizat amë janë të rëndësishme për organizmat e gjallë për shumë arsye. Në embrionin 3 deri në 5 ditësh, të quajtur blastocist, qelizat e brendshme lindin në të gjithë trupin e organizmit, duke përfshirë të gjitha llojet dhe organet e shumta si zemra, mushkëritë, lëkura, sperma, vezët dhe indet e tjera. Në disa inde te të rriturit, të tilla si palca e eshtrave, muskujve dhe trurit, qelizat burimore të rritura gjenerojnë zëvëndësime për qelizat që humbasin përmes konsumit normal, dëmtimit ose sëmundjes.
Duke pasur parasysh aftësitë e tyre unike rigjeneruese, qelizat amë -burimore ofrojnë potenciale të reja për trajtimin e sëmundjeve të tilla si diabeti dhe sëmundjet e zemrës. Sidoqoftë, mbetet shumë punë për të bërë në laborator dhe klinikë për të kuptuar se si të përdoren këto qeliza për terapi të bazuara në qeliza për të trajtuar sëmundjen, e cila është referuar edhe si ilaç rigjenerues ose riparues. Transmeton, Indeksonline.
Studimet laboratorike të qelizave burimore u japin mundësi shkencëtarëve të mësojnë rreth vetive thelbësore të qelizave dhe çfarë i bën ato të ndryshme nga llojet e specializuara të qelizave. Shkencëtarët tashmë përdorin qelizat amë / burimore në laborator për të ekzaminuar ilaçet e reja dhe për të zhvilluar sisteme modeli për të studiuar rritjen normale dhe për të identifikuar shkaqet e defekteve të lindjes.
Hulumtimi i qelizave burimore është një nga fushat më interesante të biologjisë bashkëkohore, por, si me shumë fusha të zgjeruara të kërkimit shkencor, kërkimi mbi qelizat burimore ngre pyetje shkencore aq shpejt sa gjeneron zbulime të reja.
A munden mjekët të përdorin qelizat burimore për të trajtuar pacientët?
Transplantet e palcës së eshtrave dhe qelizave burimore të gjakut periferik janë përdorur për më shumë se 40 vjet si terapi për çrregullime të gjakut siç është leucemia dhe limfoma, në mesin e shumë të tjerëve. Shkencëtarët kanë treguar gjithashtu se qelizat burimore banojnë në shumicën e indeve të trupit dhe kërkimet vazhdojnë të mësojnë se si t’i identifikojnë, nxjerrin dhe përhapin këto qeliza për përdorim të mëtejshëm në terapi. Shkencëtarët shpresojnë të japin terapi për sëmundje të tilla si diabeti tip I dhe riparimi i muskujve të zemrës pas sulmit në zemër.
Shkencëtarët kanë treguar gjithashtu se ekziston një potencial në riprogramimin e ASC-ve për t’i bërë ata të transdiferentizojnë (kthehen përsëri në një lloj qelizash të ndryshëm nga indi rezident që ai po rimbushej).