Ky lloj injoranti mbase duhet quajtur thjesht i paditur. Se ka padije, por ka edhe injorancë. Padija është si errësira e natës, pranon edhe yje, edhe hënë.
Kurse injoranca është errësirë bunkeri, rrethohet nga betoni i dogmës dhe ekzekuton pa gjyq çdo mendim alternativ.
Padija buron nga jashtë, nga kushtet ku jetojmë, nga mundësitë që na ofron shoqëria, nga përpjekjet e pamjaftueshme që bën individi, nga cene e mungesa të lindura etj.
Injoranca buron nga brenda, nga ankthe dhe frikëra iracionale. Uni, me që ndihet tejet i dobët dhe i pasigurtë, absolutizon gjëra që ngjajnë të forta e të qendrueshme si dogma, paragjykimi etj. dhe pastaj identifikohet me to.
Por shumë më i dëmshëm është një lloj tjetër injoranti, ai që pandeh se di shumë dhe synon pozitë e poste. Rrënjët e këtij nuk janë aq pasiguritë e frikërat, sa lakmia e pangopësia.
Dhe për dreq ne, si shoqëri, nuk i kemi në rregull filtrat për t’i papsur e bërë zap injorantët e kesaj kategorie. Që të bindeni për këtë mjafton t’i hidhni një sy skotës së politikanëve.
Nuk mjafton që injorantët e këtij kallëpi t’i përbuzësh??
( Nga cikli ‘Kioska e këshillave’ )