ZJARRET E TOKËS
Kur vije koha te shërthejnë
Gonxhet
Si rreze ari ngjye
Sythat te thepohën
Si maje predhe
Si gji vashashë
Qe fresku i miklon
Me afsh
Tej e tej oborrit
Matan përroit
Kopshtit
Se zjarret e tokës
Tregojn për pranverën.
MË KREM ATRIX
Unë lyej duarët
Më kremënAtrix
Sepse me acarohet lëkura
Si kur acarohen bubrrecat
Kur u hy karkaleci mysafir.
Ne mëngjes gjej një arsyetim
Me ujin e çezmës
Sepse ai nuk mi lagë duartë
As unë se hapi rubinetën
Dhe gjej lecka te parfumosura
Mbi arkën e tubacionit te ujit
Pa rriska rri dita e vjetër
E jodizuar nga të tjerët
Unë bëjë tush
Tri herë verës
Dhe i fërshëllejë
Flluskave t’ujit
Me arsyetim
Zot uji të këtë bekim
KËTU
Tri ditë ra borë
Veç borë
Të vona acar
Mbi ju mbi në ne
Mbi dhe.
Sikur te ishe në varr
Bora nuk do të shpërlante
As dheu s’do të gërgaste
Me acar ri te vonë.
Krejt pa pritur
Më shumë më kallë
Ti shtëpinë
Se sllavet me gjithë avllinë.
Ty tryeza e jote
Projekt të ri
“Këtu shiheni ardhmërinë”
Po çdo pa fund e ke kusinë.
Bora acarin e mërdhin.