Ballina Kulturë KURRË FUNDI…

KURRË FUNDI…

Cikël i shkurtër poetik nga Lulzim Logu

KURRË FUNDI

  • Tanka –

Si ta ruaj kujtim

Portretin tënd

Brof mëngjesi

Pa mbyllur sytë

Vonohet dielli…

Papritur ika

Vjeshta atherë ish

Dhjetë vjet më pas

Kur kthehem vetëm

Shiu në vënd teje…

Shkolla e vjetër

U shëmb së fundi

Poshtë fletoresh

Të zverdhura,

Palohet historia…

Vdes të jem

Aq i ri

Sa të mësoj,

Të mos i trembem

Kurrë

Vdekjes…

Vdes të jem

Aq i gjallë

Sa të mësoj

Të mos e shaj

Kurrë

Jetën…

Vdes të jem

Prapë i dashuruar

Si atherë

Të harroj përgjithmonë

Vdekjen…

Bie pëllumb i egër

Nga dega e tharë

Mbi gjethen e fundit

Akoma të gjelbër

Dhe rrëzon verën…

Pylli i kuq

I fundvjeshtës

Si fletore harruar,

Prej fëminie

Ku zverdhen kujtimet…

Shqipe e vogël

Ra prej shkëmbit

Dha shpirt shpejt

Me sy hapur

Me qiell në sqep…

Mes buzëve tona

Krejt të kallura,

Prush i puthjes,

Djeg pa nda,

Urën e vazhdimit…

Fyelli i Tanushës

Jehon herët në brigje

Në tumat e Bujanit

Rrëzohet një gjethe

E vajzërisë…

Teli i çiftelisë

Ndihet nga larg

Kuajt e Bujanit

Fërgëllojnë si shenjë

E rritjes së burrit…

Në telin e rrobave

Të së dielës

Varur një rrobë dalëboje

Ku akoma flë

Zogu që s’ka lindur…

Mic Sokoli  në statujë

Tashmë i plakur

E bën më të vertetë

Aktin e rrëfyer

Dikur me tepri…

Ku je a thua

Qielli s’përgjigjet

Vetëm shiu vjen

Të zbusë sadopak

Dhimbjen time…

Kjo natë pafund

Ka një hënë të madhe

Dhe një yll gjithashtu

Se ndërroj me ditën

Këtë cope verë…

Shkove dikur

Për tu kthyer

Një arkë e vogël me hi

E ruaj çuditërisht

Pa shpërndarë…